Στο κουτί του το βρήκα, σε χαρτί τυλιγμένο,

   όπως το ‘δωσες πίσω, που θυμήθηκα πότε,

μ’ ένα φάκελο τρύπιο, στην κορδέλα δεμένο,

μ’ ένα Χι και τελεία, όπως το ‘γραψα τότε!

***

Ένα δώρο για σένα, με αγάπη φτιαγμένο

κι είχαν τόσο ανέβει της καρδιάς μου οι κτύποι,

δεν τ’ ανοίγω, φοβάμαι πως θα είναι σπασμένο,

σαν θα δω τι είχα βάλει και θα κλάψω από λύπη!

***

Ένα άρωμα φίνο, με το χρώμα της νύχτας,

σε μπουκάλι φτιαγμένο από χέρια αράπη,

μα με ξύλινο ήχο μιας ψυχρής καληνύχτας,

μου το έδωσες πίσω, αν και μύριζε αγάπη!

***    

Ένα Χι και τελεία…, που θυμίζει εσένα,

και σαν δώρο από μένα, στο κουτί θα τ’ αφήσω,

μέσα βρίσκονται τόσα, χρόνια φυλακισμένα,

κι ένα άρωμα ζόμπι, μην ξανά το μυρίσω!

Ο Παγκυπριώτατος