Δεν είναι όλα στη ζωή που λένε μέλι – γάλα,

διότι την φορτώσαμε προβλήματα μεγάλα

κι έγινε μπάλα του φουτμπόλ που συνεχώς γκελάρει,

κλωτσάς εσύ, κλωτσώ κι εγώ, εν τέλει δε…, κλατάρει!

***

Μια σφαίρα κούφια δηλαδή, γεμάτη με αέρα,

που την κλωτσούμε δυστυχώς, όλοι μας κάθε μέρα,

μια ξεφουσκώνει, μια τρυπά μ’ αν τύχει και κυλήσει,

πολλές φορές πάει στραβά, όπου αυτή θελήσει!

***

Τρέχουμε όλοι πάνω της κι όποιος κλωτσήσει πρώτος

θα γίνει σταρ σε μια ζωή, που βασιλεύει ο… κρότος,

ακόμα κι από ντεφορμέ παίκτες σε μαύρα χάλια,

που την πουλάνε την ζωή για μερικά… ριάλια!

***

 Έτσι την καταντήσαμε, καθένας την κλωτσά

ακόμα και οι άσχετοι, με πόδια για… πατσά,

σ’ έναν αγώνα άνισο, σικέ και προδομένο,

με ένα τρελλό διαιτητή, κυρίως μιλημένο!

***

Δεν την γλυτώνει η ζωή, της βάζουν όλοι… κλάππα,

σ’ ένα βρεγμένο γήπεδο κατάντησε σαν… μάππα!

Ο Παγκυπριώτατος