Ας ξεχαστούν τα βάσανα τα τόσα του λαού μας κι αφού ‘ναι του κατακλυσμού ας πάμε προς… νερού μας, ας βρέξουμε και

Μόλις ακούσετε… ζορνέ, αρχίστε να χορεύετε, διότι μυριστήκαμε πως κάτι μαγειρεύεται, διάσημοι δε μάγειροι κι όλοι οι Μουσταφάδες, «σιεκκέρ λουκούμ» θα μας

Στην παλιά αποθήκη τρέχω πάντα στις πλήξεις, όταν μόνος μου μένω και μιλώ στον καθρέφτη, γιατί σίγουρος είμαι πως μου κρύβει εκπλήξεις,

Την Εικόνα κοιτάζω στη γωνιά ξεχασμένη, βουτηγμένη στη λήθη, στο πυκνό το σκοτάδι, μια λαμπάδα στο χώμα, που την βλέπω σπασμένη κι

Γελοιογραφία του φίλου μου Λεμεσιανού σκιτσογράφου Άριστου Κακούτα 😂😂😂 Έτοιμοι όλοι σ’ αυτή την πόλη, Αριστοκράτες και Ευγενείς! Κάμποσοι Λόρδοι, μα και

Πως νόμιζα πως ζούσαμε σε σύγχρονους καιρούς, αφού το χρονολόγιο, μου δείχνει άλλ’ αντ’ άλλων, σε περιόδους είμαστε κακούς, φαρμακερούς, σε περιόδους

Φανατικός για την ζωή και οπαδός πιστός της, την καλοπιάνω, της μιλώ, σαν σκύλος την προσέχω, με τις αποτυχίες της έγινα άνθρωπός

Βήμα με βήμα κλέφτης σου γίνομαι, σ’ ανακατεύω και παραδίνομαι, σαν τα πελάγη οι κόλλες και πλέω, πάνω στις μνήμες γελώ και

Μη σας διαφεύγει φίλοι, πως οι φίλτατοι Κινέζοι, πάνω εις το γιορτινό τους, της Πρωτοχρονιάς τραπέζι, όταν σπάζουν για το γούρι και

Δεν υπάρχει άλλη λύση, έχει αποφασιστεί, να διωχθεί αυτός ο Χρόνος, να ‘ρθει ένας άλλος πλέον, να κρατά πυρσούς στο σκότος και