Μάταια το περίμενες, το θαύμα δεν το είδες,
κάποια μορφή στον ουρανό, μια λάμψη, ένα αστέρι
και μου ‘πες ότι έχασες τις λιγοστές ελπίδες
πως ένα δώρο ήθελες η νύκτα να σου φέρει…
***
Διέσχιζες τον ουρανό μήπως το εντοπίσεις,
να φτάσουν κουδουνίσματα για μια στιγμή στ’ αυτιά σου,
λαμπρές, πολύχρωμες γραμμές ευχόσουν ν’ αντικρίσεις,
μα τίποτε…, κουράστηκε στο τέλος η ματιά σου!
***
Μάταια το περίμενες, δεν άκουσες “χο, χο…”,
δεν βγήκαν ούτε έλκηθρα με δώρα φορτωμένα,
ποθούσες ένα όνειρο που έστω και φτωχό,
θα σ’ έπαιρνε με τα παιδιά μαζί του και εσένα!
***
Φιγούρα κόκκινη χοντρή με σκούφο κι άσπρα γένια,
να ρίχνει δώρα εδώ κι εκεί κι εσύ να τα μαζεύεις,
σαν τα παλιά που πέρασαν, χρόνια παραμυθένια,
που τώρα για να ξαναρθούν, πρέπει να το πιστεύεις…!
Ο Παγκυπριώτατος
Θα συμφωνήσω με τον Μελανουρεα Παναγιώτη…..Από τα πιο ωραία ποιήματα που έχεις εμπνευστεί…..Καλή χρονιά με υγεία κ χαρά…..
Πάντως η κόρη μου μέχρι και αρχές Γυμνασίου….πίστευε στον Αγ Βασίλη……Δεν ήθελα να της χαλάσω τίποτα από το όνειρο……
Υπέροχο το ποίημα!
Μας ταξίδεψες και μας θύμισες πόσο απαραίτητο είναι να έχουμε πίστη!
Ισως απο τα πιο ωραια ποιηματα που εχεις εμπνευστει. Χρονια καλα και υγιη.
Καλή Χρονιά με υγεία και χαρά. Πραγματικά πανέμορφο ποίημα. Τώρα όσον αφορά αν πιστεύει κανείς ή όχι … εγώ πιστεύω αλλά το θέμα
είναι ότι δεν ήμουν καλό παιδί!!!
Καλή Χρονιά σε όλους και με υγεία πάνω απ όλα. Να έχουμε δε ΠΙΣΤΗ όπως λέει και ο Παγκυπριώτατος και θέληση γιατί με αυτα τα δύο σαν εφόδιο μπορούμε να κάνουμε τα πάντα !!! ( Μεχρι και ο Απόλλωνας μπορεί να πάρει τον τίτλο του Πρωταθλητή χεχεχε) !!!
Αχ Παγκύπριωτατε μου πρέπει να γίνουμε πάλι παιδιά γίνεται δεν γίνεται. Πολύ ωραίο το ποίημα σου, χαιρετισμούς.