Απειλείται πανταχόθεν ο λαός σ’ αυτήν την χώρα,

εκ των άνω, εκ των κάτω, κάθε μέρα, κάθε ώρα,

με κινδύνους εκ της δύσης, φόβους εξ ανατολής,

από όντα κάθε είδους, κάθε ράτσας και φυλής…

***

Δεν μας έφταναν τα τόσα τα δεινά σ’ αυτόν τον τόπον,

εμφανίστηκαν με θράσος και τα γένη των… κωνώπων,

που ομού μετά των άλλων, γνωστοτάτων τρωκτικών,

εφορμούν επί του κόσμου κατά τρόπον κυνικόν…

 ***

Αντιστάσεως μη ούσης, εις την χώρα μας λοιπόν,

επιτίθενται με μένος, σμήνη αγενών… σκνιπών,

που το αίμα των αθώων, ανελέητα ρουφούν,

μα παρ’ όλες  τις… διώξεις, τα κουνούπια δεν ψοφούν !

***

Αγανάκτησε ο κόσμος και ξεχύθηκε στους δρόμους,

και “πομπάρει” όπου λάχει…, έλη, λίμνες κι υπονόμους,

κι όπου πας κι όπου καθίσεις, “φλιτ” θ’ ακούσεις για τις σκνίπες,

φλιτ στα δένδρα, φλιτ στους λάκκους, φλιτ σε κάθε είδους τρύπες !

***

Άρχοντες του θείου κράτους, ένεκα των κουνουπιών…,

δεν ακούτε τον κοσμάκη που φωνάζει… “ούφφου πιον”;

Ο Παγκυπριώτατος