Παντού υπάρχουν έριδες, παντού υπάρχει κρίση,
φλέγεται η Ανατολή, φλέγεται και η Δύση,
ο κόσμος εξεγείρεται, ξεχύνεται στους δρόμους,
στο γήπεδο, στη γειτονιά,
βάζει μπουρλότο στον ντουνιά
κι ούτε τους νόμους σέβεται, ούτε τους… αστυνόμους!
***
Έγινε ο πλανήτης μας, φίλοι μου, άνω-κάτω,
οι δείκτες πλέον της ζωής ευρίσκονται στον πάτο,
κανένας δεν είναι στο συν, βαδίζουν εις το μείον
κι όλοι με βήμα φευ, ταχύ,
αντί για… πικ-νικ κι εξοχή,
βαδίζουμε με σιγουριά για το… φρενοκομείον!
***
Έχει χαλάσει η ζωή, δεν έχει πλέον βάθος
της τέλειωσε ο έρωτας, της λείπει και το πάθος,
κουρελιασμένη και φτωχή, τη βλέπεις και λυπάσαι…,
πικρή, ξινή και άχαρη,
που μόνο με τη… ζάχαρη,
τη γεύονται καμμιά φορά, αι… γενεαί αι πάσαι!
Ο Παγκυπριώτατος
Καλημέρα. Πολύ όμορφο ποίημα. με δυστυχώς άσχημες αλήθειες!
Λίγο πριν επιβιβαστώ για Αμπου Ντάμπι τι καλύτερο από ένα ποίημα του Ηρόδοτου; Και τη χρειαζόμαστε τη ζάχαρη για να γλυκαινόμαστε όταν σκεφτόμαστε την ομάδα μας!
Η ζωή είναι γλυκιά κι ας έχει γεύση κινίνου !!!
Πολύ καλή προσέγγιση του θέματος με υπέροχους χρωματισμούς !!!
Φιλιά σε όλη την οικογένεια εκεί στην Αθήνα !!!
Η ζωή όλη με τον ρεαλισμό της σε λίγους στίχους. Ωραία δουλειά Παγκυπριωτατε!!!!!!!,💓💓💓💓