Έφυγαν  τα Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα

που πέρασα όπως κι εσείς, όλο… ζωή και κότα,

υψώνοντας το βλέμμα μου στο λαμπερό αστέρι,

μήπως και βρω τον… δρόμο μου,

 μα κάτω από τον ώμο μου,

 άλλοι με έκλεβαν με δυό κι άλλοι με ένα χέρι!

***

Αδίστακτα δοκίμασα το πνεύμα μου στην τύχη,

μ’ αντί για κέρδη σε… ρευστό, μου έμειναν οι στίχοι

που ομοιοκατάληκτα επιμελώς ευρίσκω,

για να κουρεύω… φαλακρούς,

να θάβω ζώντες και νεκρούς,

χωρίς ρουλέτες, τράπουλες, συνδυασμούς και ρίσκο!

***

Δεν ξαναπαίζω… πάστρα πια, μήτε… ξερή και ζάρια,

 δεν θα δεχθώ στην τέχνη μου εκπτώσεις και παζάρια!

Βγάζω τον επιούσιον όταν πουλάω… πνεύμα

κι όταν θερίζω τον… ππαρά,

τον ρίχνω μέσ’ στον κουμπαρά,

για να πληρώνω το νερό, τηλέφωνο και ρεύμα!

***

Θα κτίσω με μπετόν αρμέ τους τέσσερίς μου τοίχους,

ώστε χωρίς παρεμβολές να παίζω με τους στίχους,

αφού με τα ποιήματα πλέον τα… θαυμαστά μου,

κερδίζω φίλους εκατό,

με χαιρετούν, τους χαιρετώ

και όπως το… καλό παιδί, κάθομαι στα… βραστά μου!

***

Δεν θα ρισκάρω άλλο πια, το λέω υπευθύνως

και απαρνούμαι εφ’ εξής το… ζην επικινδύνως,

δείχνω λοιπόν τα δάκτυλα στον τζόγο και τα πέντε

και δίχως να πολυλογώ,

πήρα απόφαση κι εγώ

και σταματώ το… vivere pericolosamente!

Ο Παγκυπριώτατος

Σημ. : Vivere pericolosamente = ζην επικινδύνως