Ήταν βράδυ κι ένας νέος, μόνος στ’ αυτοκίνητό του
έγραφε μηνυματάκια και λοιπά στο κινητό του
κι ενώ τα ‘στελλε στη νέα, για να μην πολυλογώ,
ξέχασε πως το τιμόνι, θέλει κι έναν… οδηγό!
***
Βγήκε για… γκομενιλίκια και για αλλαγή… αέρος,
μα σωφέρ του στο αμάξι, διορίστηκε ο… Έρως,
ώσπου τράκαρε σε στύλο, σε μια σύγκρουση… τυχαία,
διαλύοντας τον δρόμο, σταματώντας την τροχαία!
***
Είχε μάλλον αγνοήσει ή το ξέχασε απλώς,
πως ο Έρως είναι πάντα παλαβός μα και… τυφλός
κι ενώ έγραφε στη νέα… «αν σε χάσω θα πεθάνω»,
ο… τυφλός δεν είδε στύλο κι έπεσε καρφί επάνω!
***
Ήταν βράδυ και ο νέος την… πληρώνει μεν γενναία
αλλά έμεινε στη μέση και το μήνυμα στη νέα,
έτσι μόνος ετοιμάζει μες της φυλακής το μέρος,
μία λίστα των προστίμων, για να τα πληρώσει ο… Έρως!
Ο Παγκυπριώτατος
Είναι γεγονός και δεν είναι τυχαίο ότι τα βέλη του έρωτα πολλές φορές δημιουργούν τροχαίο!! Η αποτύπωση δε του γεγονότος με το ποίημά σου το κουμπώνει και το αποδίδει τέλεια! Μπράβο και καλή συνέχεια!
Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους … ερωτευμένους μεν αλλά απρόσεχτους δε … λεβέντες οδηγούς !! Σαν ποίημα είναι … ποίημα !!
Καλημέρα. Πολύ ωραίο το ποίημα. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι ο έρωτας
”καταστρέφει” τους ανθρώπους.
ΗΡΟΔΟΤΕ ΣΕ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ…!
Τελικά ποιο δυστύχημα είναι μεγαλύτερο. Το ότι κτύπησε στον στύλο ή το ότι… ερωτεύτηκε;
Αμάν ρε Κωστάκη, δεν παίζεσαι…!
Ευστοχότατο και ευστροφότατο!
Καλησπέρα Ηρόδοτε,!
Νομίζω μετά το αριστουργηματικό ποίημά σου πρέπει να αναθεωρηθεί το ” ο έρως χρόνια δεν κυττά” σε “ο έρως στύλους δεν κυττά”. Σε νεώτερο ποίημα περιμένουμε και την αντίδραση της νέας. Τουλάχιστον είχε αντίκρυσμα το τρακάρισμα;
Η “νέα” ακόμα περιμένει Νίκο…
Κι ο “νέος” είναι στη φυλακή, δεν είχε να πληρώσει.