Ηροδότου αληθινές Ιστορίες: Το τυχερό πανταλόνι!

”Τα φώτα του κινηματογράφου ξανάναψαν. Για μια φορά ακόμα το γνωστό λαϊκό τραγούδι ακούστηκε με την ένταση στη διαπασών, οι θεατές είχαν αρχίσει να χασμουριούνται και οι φωνές των δύο πωλητών αναψυκτικών δεν ακούστηκαν στους διαδρόμους του κινηματογράφου, για πρώτη φορά μετά από τρεισήμισι ώρες”.

Κάθε Πέμπτη ο θερινός κινηματογράφος στο χωριό μας, είχε τις πόρτες ανοικτές με δωρεάν είσοδο για τις γυναίκες, οι άνδρες όμως πλήρωναν. Αλλά ήταν πολύ λίγοι συγκριτικά με τις γυναίκες, που μαζικά προσέτρεχαν στον κινηματογράφο. Τζάμπα ήταν. Την δεκαετία του 1960 όλα αυτά, προς το τέλος της.

Οι ταινίες ως επί το πλείστον Ελληνικές της εποχής εκείνης, κωμωδίες και μελοδράματα, ήταν ότι έπρεπε για ένα ευχάριστο βράδυ μετά ας πούμε την κουραστική μέρα σε μια αγροτική περιοχή, σ’ ένα χωριό, προάστειο της Λεμεσού. Εξ άλλου μη νομίζετε πως υπήρχε και κάτι πιο ενδιαφέρον την εποχή εκείνη. Οι γάμοι ήταν τα Σαββατοκύριακα.

Πέμπτη 24 Ιουλίου του 1969. Η αφίσα στην είσοδο του κινηματογράφου έγραφε: Απόψε προβάλλεται «Το τυχερό πανταλόνι» με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο. Η πρωταγωνίστρια μου διαφεύγει ποια ήταν, αλλά δεν έχει σημασία και δεν επηρεάζει την αληθινή αυτή Ιστορία του Ηρόδοτου.

Τυχεροί είμαστε κι εμείς όλοι που γεμίσαμε ασφυκτικά τον κινηματογράφο. Είπαμε, ογδόντα τοις εκατό γυναίκες. Ευχάριστη ατμόσφαιρα και το σουξέ της εποχής εκείνης «τάμπα-τούμπα» ακουγόταν πολύ μακριά. Έτσι γινόταν πάντα. Αναψυκτικά με παγωμένες κοκακόλες(!), τσιπς, φιστίκια και σουβλάκια σε πίττα. Οι πωλητές πέρα δώθε στους διαδρόμους, υπήρχε μια κάποια κίνηση. Όταν μάλιστα έπαιζαν και λαϊκά τραγούδια, τι άλλο να πεθυμήσει κάποιος από την ζωή;

Το έργο ενδιαφέρον πραγματικά, ο πρωταγωνιστής έδινε όπως πάντα τα ρέστα του, οι θεατές γελούσαν με την καρδιά τους, πέρασαν καμιά εικοσαριά λεπτά και..

Τα φώτα του κινηματογράφου άναψαν! Η προβολή της ταινίας διακόπηκε λόγω… τεχνικού προβλήματος και το «τάμπα-τούμπα» κράτησε την διάθεση του φιλοθεάμονος κοινού στα όρια της ιλαρότητας. Σε λίγο ο τεχνικός και διαχειριστής του κινηματογράφου που ήταν και ο ιδιοκτήτης του θα επιδιόρθωνε την βλάβη. Αλλά…, να και ακόμα ένα τραγούδι. Κάτι συμβαίνει φαίνεται.

Σβήσανε τα φώτα, ξανάρχισε η προβολή, δεν είχε ξεχαστεί το σενάριο, τι ωραία! Μηχανήματα είναι, κάποια στιγμή χαλάνε. Εδώ όμως τα πράγματα δεν πάνε καλά. Ξανά τεχνικό πρόβλημα και διακοπή, πάλι ανάψανε τα φώτα, πάλι λαϊκό τραγούδι, να και τις… παγωμένες! Επιτέλους τελείωσε το πρώτο μέρος. Σιγά που δυσανασχέτησε ο κόσμος, ίσα ίσα που το καταχάρηκε. Πανηγύρι!

Το δεύτερο μέρος άρχισε με τους πλέον ενθαρρυντικούς οιωνούς. Δεν παρουσιάστηκε κανένα πρόβλημα. Πέρασαν εννιά λεπτά, η ιστορία του έργου ήταν για… γέλια, μα τι ήθελα και το είπα;

Ξανά και ξανά και πάλι διακοπή, το «τάμπα-τούμπα» είχε εμπεδωθεί για τα καλά από όλες και όλους του θεατές, συνολικά οκτώ διακοπές. Σιγά το αυγό βρε παιδιά. Η ώρα είχε περάσει, όρεξη για… παγωμένες δεν είχε πια κανένας, οι πωλητές όμως δεν ξεκουραζόντουσαν, ατού ο Γαβρίλης, μα ο κόσμος περίμενε αγωνιωδώς την επανέναρξη και να!

Θαύμα! Τα πόδια των πρωταγωνιστών πάνω και τα κεφάλια κάτω…! Ανάποδα συνδέθηκε η ταινία και τι έγινε; Ακούστηκαν γέλια. Πιο πολλά και από το σενάριο της ταινίας. Ο Βέγγος υποβαθμίσθηκε. Εδώ ζούσαμε ανεπανάληπτες στιγμές. Πρώτη φορά είδαμε τέτοιο θέαμα. Προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι γινόταν, στριφογυρίζαμε τα κεφάλια μας μήπως και δούμε την σωστή εικόνα. Απηύδησε και ο ιδιοκτήτης…! Που προσπαθούσε ο άνθρωπος να διαχειριστεί μια κατάσταση πιο κωμική και από «το τυχερό πανταλόνι»! Η ώρα είχε πάει μεσάνυχτα. Από τις οκτώ και τέταρτο εκεί. Είχαμε χάσει και την συνέχεια του έργου. Δευτερευούσης σημασίας πλέον! Μας ενδιέφερε περισσότερο να δούμε ΤΕΛΟΣ επί της οθόνης.

Τα φώτα του κινηματογράφου ξανάναψαν. Για μια φορά ακόμα το γνωστό λαϊκό τραγούδι ακούστηκε με την ένταση στη διαπασών, οι θεατές είχαν αρχίσει να χασμουριούνται και οι φωνές των δύο πωλητών αναψυκτικών δεν ακούστηκαν στους διαδρόμους του κινηματογράφου, για πρώτη φορά μετά από τρεισήμισι ώρες.

Τα παλαμάκια όμως που ακούστηκαν από το δωμάτιο προβολής, διέκοψαν τον τραγέλαφο. Γυρίσαμε όλοι τα κεφάλια πίσω. Ο ιδιοκτήτης προσπαθούσε να μας ενημερώσει και στεκόταν πίσω στον εξώστη ψηλά, με μια ντουντούκα!

  • «Εεε, κοιτάξτε να δείτε, επειδή την ταινία μας την έστειλαν ατύλιχτη, χάσαμε και κάποια κομμάτια της, θα σας πω εγώ το τέλος. Βγαίνει από το κτίριο ο Βέγγος και τα παρόμοια σχετικά και στο τέλος θα παντρευτεί την κοπέλα, μην έχετε καμιά αμφιβολία περί τούτου. Να κοιμηθείτε ήσυχοι!»

Υπάκουσα. Το βράδυ κοιμήθηκα ήσυχος. Πόσο τυχερός φάνηκα, που ήμουν παρών στον θερινό κινηματογράφο και κατέγραψα και φύλαξα στο παλιό μου… μπαούλο την ιστορία. Την αλατοπιπέρωσα κατά το δοκούν και σας την παρουσίασα σήμερα μετά από τόσα χρόνια. Αληθινή και γουστόζικη!

Α! Μια και το θυμήθηκα, θα βάλω στο βίντεο να δω μια ταινία απόψε. Ελληνική. Ξέρετε ποια. Και μάλιστα… τυλιγμένη. Θα ακούω συγχρόνως και το «τάμπα-τούμπα» σε εκτέλεση Μιχάλη Μενιδιάτη.

 

Ηρόδοτος Χρυσάνθου