Έσφαλε ο Γαλιλαίος λέγοντας… «η γη κινείται»,
διότι ξέχασε να πει και… «η Λεμεσός δονείται»,
αφού κόσμος αμέτρητος στον κήπο της συρρέει
και πίνει ακατάσχετα απ’ το κρασί που ρέει!
🍇🍷🍇
Τρέξτε εξ όλων των οδών αγαπημένοι φίλοι
κι ελάτε να πατήσετε ξυπόλητοι σταφύλι,
να φάτε, να γλεντήσετε με εκλεκτό μεζέ,
σιουσιούκκο ωραιότατο και φρέσκο ππαλουζέ!
🍇🍷🍇
Πίνει ο κόσμος ο απλός, πίνουν κι οι Υπουργοί μας
κι ας είν’ καλά η Λεμεσός και οι αμπελουργοί μας,
που όπως ξέρω φίλε μου – το ξέρεις και εσύ,
προσφέρουν αφιλοκερδώς εις την γιορτή κρασί!
🍇🍷🍇
Η Λεμεσός πανέτοιμη μας περιμένει ήδη,
να πιούμε να μεθύσουμε με τον Νικολαΐδη,
τον Δήμαρχο που νοιάζεται για την… οινοροήν,
διότι είναι της αρχής… « πίννε κρασίν, να ‘σιεις ζωήν»!
Ο Παγκυπριώτατος
Φίλε Ηρόδοτε,
Καλή κρασοκατάνυξη σε όλους. Θολές, θαμπές αναμνήσεις, φταίει το κρασί, από τη δεκαετία του 60. Ο βρακάς με το κολότζιν (νεροκολοκύθα) στην είσοδο του Δημοτικού Κήπου και μετά σε πρώτο πλάνο το συντριβάνι και η λίμνη απο κρασί. Χιλιάδες και χιλιάδες φωτογραφίες απο μεθυσμένους Αμερικανούς και Βρετανούς ναύτες να κολυμπούν σ´ αυτή τη λίμνη. Ήταν παράδοση τότε κάθε χρόνο, τέλος του Σεπτέμβρη να κάνουν “Επίσκεψη καλής θέλησης” (χαχαχα!) δυο πολεμικά του 6ου Αμερ. Στόλου και δυο του Royal Navy. Πρόσθεσε σε όλους αυτούς τους Άγγλους των Βάσεων και τους Καναδούς και Ιρλανδούς του ΟΗΕ (το κρασί ήταν άφθονο και δωρεάν). Μέσα στον χώρο της εκδήλωσης ήταν παρούσα (διακριτικά) μόνον η αστυνομία Κύπρου, αλλά απ’ έξω καμιά εικοσαριά διάφορα οχήματα της στρατιωτικής αστυνομίας της κάθε δύναμης. Μάζευε λοιπόν η αστυνομία Κύπρου τον κάθε μεθυσμένο, τον τραβολογούσαν στην είσοδο και φώναζαν American, Royal Navy, RAF, UN, Canadian, Irish και αναλόγως τους τσουβάλιαζαν οι δικοί τους για τα περαιτέρω. Απίστευτες σκηνές, έχω και φωτογραφιες, ασπρόμαυρες φυσικά.
Καλημέρα Ντίνο!
Η πιο παραστατική περιγραφή της ατμόσφαιρας που επικρατούσε τότε! Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά νομίζω. Έχω να πάω στην Γιορτή του Κρασιού από το 1987, όχι γιατί δεν μου άρεσε, αλλά πιο πολύ λόγω εργασίας. Εκείνο όμως που μου άρεσε είναι τα Κυπριώτικά σκετς, με τους αυθεντικούς χαρακτήρες της Κυπριακής υπαίθρου.
Καλημέρα Ηρόδοτε. Ωραία αναφορά για το κρασίν! Εγώ λέω… “λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το κορίτσι μας”! Όχι πολύ όμως γιατί βλάπτει. Παρεπιπτόντως, τι είναι το ωραίο σιουσιούκκο και το φρέσκο παλουζέ; Καλή συνέχεια στα ωραία!!
Χαίρε Μάκη!
Σου έστειλα με viber πληροφορίες για τον σιουσιούκο και τον παλουζέ!
Μας ξετρελαίνεις πρώτα να έλθουμε Λεμεσό για κρασοκατάνυξη και μετά απαντάς ότι έχεις να πας στη γιορτή από το 1987! Και δεν σου αρέσει το περιβάλλον κιόλας! Ε πως να μην απογοητευτεί και η επιτροπή του Νόμπελ που ήθελε να κάνει την απονομή μεσούσης της γιορτής (τύφλα δηλαδή στο μεθύσι) και εσύ θα λείπεις; Κρίμα τις υπογραφές που μαζέψαμε οι ευδαίμονες αναγνώστες σου για την υποψηφιότητα! Πάει και για μας το σιουσιούκκο και το ππελαζέ (που δεν ξέρω και τι είναι!).
Καλημέρα! Λέω πάντα την αλήθεια. Η γυναίκα μου είναι ερωτευμέμη με την γιορτή του κρασιού, όπως και χιλιάδες άλλοι. Είναι θέμα γούστου. Όμως θέλω να σου στείλω φωτογραφίες να δεις τι είναι ο σιουσιούκκος και ο ππαλουζές (παράγωγα του μούστου).
Καλημέρα. Ωραίες γιορτές κάνετε εκεί. Καλά να περνάτε!!!
Καλημέρα Θανάση! Οι γιορτές είναι στην Λεμεσό κι εμείς είμαστε στην Αθήνα!
Ωραιότατο!
Καλημέρα! Και όμως, έχω να πάω στην Γιορτή του Κρασιού στην Λεμεσό από το 1987….!!! Σε πολλούς δεν αρέσει καθόλου, αφού μεθυσμένοι, τραυλοί από την σούρα, καπνοί από τις ψησταριές, συνωστισμός και απουσία έξυπνης κουλτούρας μπορούσαν να αποφευχθούν. Πιο παλιά ήταν καλύτερα (δεκαετία του 70).
Περισσότερες πληροφορίες στο σχόλιο του φίλου Ντ.Γ, που περιγράφει πολύ παραστατικά την ατμόσφαιρα…!
ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ. ΝΑ’ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΣΥΓΧΡΟΝΕ ΠΟΙΗΤΗ ΜΑΣ. ΠΑΓΚΥΠΡΙΩΤΑΤΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΦΙΛΕ.
Καλημέρα Στέλιο! Παρόλα τα ωραία που μου γράφεις εντούτοις δεν πήρα ακόμα το Νόμπελ Λογοτεχνίας! Μου αρέσει όμως όταν αυτά που γράφω είναι αφορμή για ένα έστω χαμόγελο στα χείλη των φίλων μου!