Ήταν ισχυρός της προίκας ο θεσμός εις την Ελλάδα
κι αν ισχνή γυναίκα ήταν ή παχιά σαν αγελάδα,
προικοσύμφωνο ζητούσες πριν σου βάλουνε ζυγό,
με ακίνητα και άλλα, για να μην πολυλογώ!
🏡🏡🏡
Ως κι ο κάθε θεομπαίχτης ήταν εραστής της προίκας
και ο γάμος δεν γινόταν για τα… μάτια της Μαρίκας,
μιας κοπέλας με αξίες και αισθήματα λεπτά,
που δεν είχε όμως προίκα και στην Τράπεζα λεφτά!
🏡🏡🏡
Έλεγες σε μια γυναίκα «σ’ αγαπώ και θα σε πάρω»
και σου φόραγαν κουλούρα με παπά και με κουμπάρο
κι όταν ο καιρός περνούσε και χανόταν όλ’ η γλύκα,
φώναζες απεγνωσμένα… «πού με βρήκες, πού σε βρήκα»!
Ο Παγκυπριώτατος
Σημείωση: ο αναχρονιστικός θεσμός της προίκας καταργήθηκε με
Νόμο της Ελληνικής Βουλής, στις 18 Φεβρουαρίου 1983
Σ’ ένα χωριό της Πάφου, πήγαν για προξενιό η οικογένεια του υποψηφίου γαμπρού στο σπίτι της υποψηφίας νύμφης..! Εκεί ο πατέρας της νύμφης περιέγραφε προφορικά τί θα έδινε στην κόρη του, ενώ παράλληλα ρώτησε και τον πατέρα του γαμπρού τί θα έδινε εκείνος στον γιο του! Ο πατέρας του υποψηφίου γαμπρού απάντησε:
– Μα, εμένα είναι γιος, τίποτε δεν θα δώσω!
Ο πατέρας της νύμφης θυμωμένος του είπε:
– Κι επειδή ο Θεός του κρέμασε ένα έντερο εκεί κάτω, δεν θα του δώσεις τίποτε; Γρήγορα ξεκουμπιστείτε από το σπίτι μου!!
🏡🤣🏡🤣🏡🤣🏡🤣🏡🤣
Και στην Κυπριακή διάλεκτο: ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΚΟ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ΕΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΠΡΟΞΕΝΕΙΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΑΣ ΝΥΦΗΣ..! ΕΚΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΕΔΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΤΙ ΘΑ ΕΔΙΝΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ..! ΕΚΕΙΝΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ “ΕΜΕΝΑ ΕΝ ΓΙΟΣ. ΤΙΠΟΤΕ ΕΝ ΤΟΥ ΔΙΩ”! ΤΟΤΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ “ΤΖΙΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΕΚΡΕΜΜΑΣΕ ΕΝΑ ΑΝΤΕΡΟ ΤΖΙΑΜΑΙ, ΕΝ ΤΟΥ ΔΙΑΣ ΤΙΠΟΤΕ;; ΓΛΗΟΡΑ ΞΗΚΡΕΜΜΙΣΤΗΤΕ ΠΟΥ ΕΣΣΩ ΜΟΥ”!!
Στέλιο, δεν κρατιέμαι από τα γέλια!
Είχε δίκιο ο άνθρωπος! Δηλαδή για ένα… τεράτσι λουκάνικο – έναν άντερο – ανάμεσα στα σκέλη, δεν θα έδινε τίποτε στον γιο του; Καλά τους έκαμε, τους άφησε και νηστικούς! Εάν συμφωνούσαν στο… προικοσύμφωνο, θα ακολουθούσε γλέντι!
Ηρόδοτε, καλό μεσημέρι!
Φοβερή αναφορά το “Μπαϊράμι”. Εύστοχα και ωραία όλα τα σχόλια. Πιστεύω ότι όσο ελαχιστοποιούνται τα έσοδα του κόσμου δεν θα χρειάζεται καν ο νόμος του ’83 γιατί οι προίκες θα είναι πολύ λίγες και αν!!
Καλή συνέχεια με Υγεία!
Καλό μεσημέρι Μάκη!
Έχεις δίκιο, όλοι οι προικοθήρες ανά τους αιώνες, λόγω των πενιχρών εσόδων, βασιζόμενοι στην αδύνατη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, είχαν την προίκα ως αυτοσκοπό και όχι – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – τον έρωτά τους απέναντι στην μέλλουσα σύζυγο τους. Αυτή η κατάσταση δεν έχει εξαλειφθεί, κυρίως μεταξύ των χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων του πληθυσμού, όπου διατηρείται ο θεσμός, σιωπηρώς μεν αλλά και με μια ας πούμε ανοχή, ώστε να προικίσουν την κόρη που θα παντρευτεί. Τονίζω και τον ίδιο θεσμό στις Αραβικές χώρες που κι εσύ θα θυμάσαι στα χρόνια που δούλεψες εκεί, που ήταν πολύ δυνατός και ισχύει μέχρι σήμερα. Η γυναίκα δυστυχώς σ’ αυτές τις χώρες απέχει πολύ μακριά στο θέμα της ισότητας με τους άντρες. Για χιουμοριστικούς λόγους και μόνον, σου αναφέρω την προίκα μιας γυναίκας εκεί, που ήταν καμήλες, κατσίκες και πρόβατα. Εκτός βέβαια από τα ακίνητα που της έδινε ο γονιός της.
Καλημέρα!
Για να παραφράσω λίγο ένα γνωστό απόφθεγμα. “Την προίκα πολλοί αγάπησαν, τον προικοθήρα ουδείς”! Ο θεσμός της προίκας ειδικά στην επαρχία, έχει
αντικατασταθεί από την “υποχρέωση” του γονέα ως προς την κόρη του για αποκατάσταση.
Έτσι είναι Θανάση!
Η προικοθηρία ζει και βασιλεύει, παρά τον νόμο που ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή το 1983. Όμως πρέπει να διαχωριστεί η βοήθεια που αν μπορούν πρέπει να προσφέρουν οι γονείς στα παιδιά τους.
Αλλά στα παλιά χρόνια, έτσι κι έλεγες “σ’ αγαπώ και θα σε πάρω με παπά και με κουμπάρο” την κουλούρα στο κεφάλι την είχες δεδομένη, ασχέτως εάν στο μυαλό σου είχες… κλινοσκεπάσματα, τραπέζια και καρέκλες, πέραν των οικοπέδων και των ακινήτων, που στο τέλος τέλος, δεν πρόσφεραν ευτυχία στο ζευγάρι! Ήταν τελικά αναπόφευκτο το “Πού με βρήκες, πού σε βρήκα”…!
Τώρα που μιλάμε για « ευκατάστατους συνταξιούχους» έχετε ακούσει για έναν από αυτούς που τον τύλιξε μια 25 άρα και όταν τον ρωτούσαν οι φίλοι του …πως τα κατάφερες ρε θηρίο ;… τους απαντούσε.
… Της είπα ψέματα για την ηλικία μου.
…Δηλαδή, έτσι για να γνωρίζουμε, πόσα χρόνια έκοψες, καμμία 15νταριά;
… Μα δεν έκοψα χρόνια, αντιθέτως , πρόσθεσα 15 χρόνια.
Φίλε Ηρόδοτε πάρε παράδειγμα και να προσέχεις!
Έχει πολλές εξηγήσεις το σχόλιο σου Ντίνο 🤣
Σηκώνει μεγάλη συζήτηση!
1. Ότι σύντομα θα γινόταν μακαρίτης
2. Οι μικρές θέλουν μεγάλους
3. Οι συνταξιούχοι θα είναι διαθέσιμοι στο σπίτι για να… πλένουν τα πιάτα
Τώρα όμως Ηρόδοτε, οι κοπέλες ψάχνουν τους ευκατάστατους συνταξιούχους σαν κι εμάς και τους αγαπούν πολύ!
Αμάν Κύπρο, εφύρτηκα! Πράγματι η Γεωργία και η Βάσω είναι τυχερές που ευτύχησαν και βρήκαν δύο… ευκατάστατους συνταξιούχους! Εσένα κι εμένα!
Ομολογώ δεν κατάλαβα γιατί το ποίημα έχει τίτλο “μετά το μπαϊράμι”! Κάτι έχεις στο μυαλό σου, οπότε παρακαλώ ερμηνευτικές σημειώσεις! Να συμπληρώσω στο ιστορικό ότι δεν επιτρεπόταν γάμος στρατιωτικού με γυναίκα άνευ προίκας (δεν θυμάμαι πόσα μ2 σπιτιού έπρεπε να έχει το προικοσύμφωνο, ή ισοδύναμα με πόσες χρυσές λίρες κλπ.). Και βέβαια υπάρχουν πολλά ανέκδοτα για την προίκα και φυσικά αλησμόνητες ταινίες (θυμηθείτε την Γεωργία Βασιλειάδου, πάει γάντι με το ποίημα). Και πράγματι υπάρχουν χτυπητά παραδείγματα θεομπαιχτών που απέβλεψαν μόνο στην προίκα και ακολούθησαν δράματα. Όλα αυτά ο Παγκυπριώτατος τα περιέγραψε με τη γνωστή σκωπτική και μεστή πέννα του με απόλυτη ακρίβεια. Ήταν μια πραγματικότητα!
Λοιπόν Νίκο, σημείωσε:
1. Όταν κάποιος αντιληφθεί καθυστερημένα αυτό που έπαθε, ο πατέρας μου πάντοτε το έλεγε πως “Μετά το… μπαϊράμι!” ήρθε κι ο Χασάνης, δηλαδή μετά την γιορτή πλέον είναι αργά για διασκέδαση!
2. Υπάρχει ένα Κυπριακό θεατρικό έργο με τίτλο “Γάμος μετ’ εμποδίων” που το έχω δει πάρα πολλές φορές και πάντα δεν συγκρατώ τα γέλια μου από την πλοκή του! Αναφέρεται στην σύνταξη από τον “μορφωμένο” παπά ενός χωριού του προικοσύμφωνου πριν από τον γάμο! Στο τέλος αυτός που δεν αντέχει τα καμώματα και τις περιουσιακές απαιτήσεις των συμπεθέρων είναι ο παπάς!
3. Η προίκα παρόλο που έχει δια νόμου καταργηθεί, έχει ριζώσει στο DNA των Ελλήνων και όχι μόνον! Κατά βάθος ισχύει, ασχέτως εάν δεν το παραδεχόμαστε.
4. Για τους Στρατιωτικούς το γνωρίζω, αφού ο πεθερός μου ήταν Στρατιωτικός.
5. Εάν ήθελα, θα μπορούσε να μην έχει τέλος το “μπαϊράμι” και να το παρατραβήξω. Κάπου όμως θεώρησα πως ο Χασάνης ακούγεται να φωνάζει απεγνωσμένα, έτσι το έκλεισα!
Καλό χειμώνα! Πάντα τέτοια!
Καλώς τον Νίκο!
Εσύ δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα. Δεν υπήρξες προικοθήρας! Χαιρετισμούς στην Γαρυφαλιά!