Τις πονηρές τις σκέψεις μου στη φυλακή τις κλείνω,
σαν τα ελεύθερα πουλιά να φύγουν δεν αφήνω,
τις τιθασεύω, τις κρατώ, με ζόρι μη πετάξουν,
γιατί γνωρίζω ελεύθερες σε ποια φωλιά θ’ αράξουν!
💖💖💖
Αυτές τις σκέψεις δεν τολμώ να γράψω στο βιβλίο,
μόνη μου έγνοια να χωθώ σε σιδηροπωλείο,
να ψάξω στα σιδηρικά μετά σπουδής… τελείας,
μέχρι να βρω ένα γερό… λουκέτο ασφαλείας!
💖💖💖
Μπρος στην θυρίδα του κλουβιού, την κλειδαριά θα βάλω,
μ’ ένα κλειδί μοναδικό και κωδικό μεγάλο,
κανένας τον συνδυασμό δεν θέλω να μου δείξει,
πάντα κλειστή θα την κρατώ, ποτέ να μην ανοίξει!
💖💖💖
Τις σκέψεις μου τις μυστικές, ποτέ δεν θα γνωρίσεις,
ακόμα κι αν σαν τον κοριό στο νου μου διεισδύσεις,
ακόμα κι αν την κλειδαριά, μου την ανατινάξεις,
σαν διαρρήκτης στο μυαλό μου έρθεις και αράξεις!
Ο Παγκυπριώτατος
…έτσι για να μην λένε μετά ότι ο ……
….«Γιώργος είναι πονηρός και αυτά που λέει μην τα …τρως ……»…
…ή…
…ότι ο ……..Μάριος… και ……..κ.λ.π. …
Υ.Γ.
…λουκέτα πού αγοράζεις❓❓❓…
Μάριε, λουκέτα πωλούνται στο κέντρο της Αθήνας, διαφόρων ειδών και ποιοτήτων. Το θέμα όμως είναι να κλείνουν καλά για να μην πεταχτούν οι… πονηρές μας σκέψεις απ’ έξω και γίνουν βούκινο (viral) στο διαδίκτυο 😆
Φίλε Ηρόδοτε,
Ένα από τα καλύτερά σου!
Μίλησες με ρίμα, στίχους και στροφές στο 101% του πληθυσμού. Δεν υπάρχει κανένας από εμάς που να μην έχει κρυφές, όχι κατ’ ανάγκη πονηρές, σκέψεις που θέλει να κρατήσει στα «στεγανά διαμερίσματα» του μυαλού του. Μέχρι και τα ζώα π.χ. οι γάτες (βγείτε εσείς για βόλτα και έχω εγώ σχέδια γι’ αυτό το κοτόπουλο που έχετε στον πάγκο… 😼).
Υπάρχουν όμως ορισμένοι από εμάς που, πως να το κάνουμε είναι κι αυτό ένα ταλέντο, ξέρουν να διαβάζουν κρυφές σκέψεις, (βουλωμένο γράμμα διαβάζεις, έλεγε ο αθάνατος Βασίλης Αυλωνίτης στην Γεωργία Βασιλειάδου!).
Να τους προσέχεις αυτούς φίλε μου, είναι επικίνδυνοι, είναι κλέφτες, είναι διαρρήκτες!
Ντίνο, κατ’ αρχήν “καλωσόρισες στο σπίτι σου”!
Αυτό το παράδειγμα με την γάτα και το κοτόπουλο, είναι όλα τα λεφτά! Οι κρυφές σκέψεις της γάτας που έχουν μοναδικό σκοπό το φάγωμα του κοτόπουλου δεν έχουν κανένα ίχνος πονηριάς. Αντιθέτως εάν στην θέση του κοτόπουλου ήταν ένας ζωντανός… γάτος, η γάτα θα είχε σίγουρα πονηρούς και ευνόητους σκοπούς! Μήπως θα ήταν κιόλας… Μάϊος;
Όμως συμφωνώ μαζί σου ότι πρέπει να προσέχουμε τους κλέφτες και τους διαρρήκτες του μυαλού μας, για έναν ακόμα λόγο. Είναι και… ρουφιάνοι, τα γράφουν όλα μετά στο facebook!
Καλημέρα Ηρόδοτε! Υπέροχο ποίημα όπως πάντα! Με δυνατό λουκέτο που δεν ξεκλειδώνει εύκολα, δύσκολα ανοίγει και δεν ξεφεύγουν με τίποτα οι όποιες…..σκέψεις!!! Καλή συνέχεια στα ωραία με Υγεία!
Τα ωραία είναι σχεδόν πάντοτε πονηρά Μάκη! Αλλά και τα πονηρά είναι 100% ωραία! Το λουκέτο όμως εξαρτάται από εμάς κατά πόσον θέλουμε να ανοίξει. Συνήθως μένει κλειστό, σκουριάζει, χάνεται το κλειδί και εν τέλει οι σκέψεις μας οι κρυφές και πονηρές, σαν να τους έβαλαν φτερά, χάνονται και δεν εμφανίζονται ξανά!
Καλημέρα. Πολύ ωραίο, ποιητικό με αρκετή δόση πονηριάς!!!
Λοιπόν Θανάση, είσαι κι εσύ πονηρός!
Πώς σου πέρασαν τέτοιες κρυφές σκέψεις από το μυαλό, πως εγώ είμαι… πονηρός ποιητής;
Από τα καλύτερά σου Ηρόδοτε! Αφήνεις βέβαια υποννοούμενα ότι είσαι…πονηρούλης!
Νίκο, μη με κατηγορείτε!
Όλοι μας, μια… πονηριά την κουβαλούμε! Καλημέρα!