Αναφέρομαι σε σένα, με το μαγικό σου χέρι,
με τη μάσκα και την μπλούζα και το κοφτερό νυστέρι,
που μου έκανες χειρούργε, δίχως σκέψη την τιμή,
να μ’ αφήσεις εις το σώμα μια τεράστια… τομή!
🩸💉🩸
Σ’ ένα κρεββάτι μ’ έριξες χειρούργε, εσπευσμένως
και βρέθηκα με σύριγγες και διασωληνωμένος,
αφήνοντας στα χέρια σου την… άπονη ζωή μου,
που θέλω πίσω ασφαλώς γιατί είναι δική μου!
🩸💉🩸
Ήμουνα όμως σίγουρος, σαν μού κλεινες τα μάτια,
ότι θα μ’ έκανες… κιμά και την κοιλιά… κομμάτια
μα σύντομα, ταχύτατα, σ’ αστραπιαίο χρόνο
θ’ απάλυνες το άλγος μου και της κοιλιάς τον πόνο!
🩸💉🩸
Εσύ που είσαι ειδικός και άσος επιστήμων
μάθε πως αν και υγιής και Αεκτζής… νοήμων,
συχνά – πυκνά με σφάζουνε σε γήπεδα – σφαγεία
και με περνούν αναίσχυντα σαράντα χειρουργεία!
🩸💉🩸
Εξ άλλου το πιστοποιούν και… ποιητές πανούργοι
πως δυστυχώς κυκλοφορούν… διαιτητές χειρούργοι!
Ο Παγκυπριώτατος
Ηρόδοτε καλησπέρα. Είναι σίγουρο ότι υπάρχουν πολλοί τύποι χειρούργων όπως π.χ κανονικοί ,πολιτικοί,και των γηπέδων που χειρουργούν έως και το εννενηκοστό λεπτό για να επιτύχουν το αποτέλεσμα που έχει κανονιστεί!!! Καλή συνέχεια στα ωραία με Υγεία και να είναι αχρείαστοι!
Μάκη, ευτυχώς ο γιατρός που με ανέλαβε ήταν… γιατρός!
Από τους καλύτερους μάλιστα! Ο Μιχάλης Σαφιολέας, ένας πολύ καλός επιστήμων, Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξαιρετικός άνθρωπος και Αεκτζής!!!
Πάντως εγώ Ηρόδοτε, θυμάμαι την περιπέτεια σου, όμως χωρίς πολλές λεπτομέρειες.
Τελικά μεσα στην ατυχία σου ήσουν και τυχερός, αφού είχες χειρούργο που ήταν και φίλος και ΑΕΚτζής! Διότι είδαμε πολλά από…”χειρούργους” Αντιαεκτζήδες που “σφάζουν” χωρίς…βαμβάκι αλλά με σφυρίχτρα!!
Κωστάκη, σφάζουν χωρίς βαμβάκι, χωρίς αναισθητικό και κυρίως χωρίς οίκτο!
Οι χασάπηδες σφάζουν με κάποια συμπόνια προς τα ζώα. Για την ομάδα μας… δυστυχώς δεν έχουν τον Θεό τους.
Φίλε Ηρόδοτε,
Διαδίδεται ότι τα ράμματα που χρησιμοποιήθηκαν από τον χειρουργό για να κλείσει την τομή ήταν χρώματος κίτρινο/μαύρο, πόσο αλήθεια είναι; Όσο για το πλέγμα δεν έχει ακουστεί τίποτα.
Ντίνο, μήπως ήσουν παρών στην επέμβαση; Εάν θυμάσαι το γεγονός, υπήρξαν άτομα που είπαν ότι η επέμβαση ήταν… μαϊμού! Για να αποφύγω την πίεση της δουλειάς.😂
Μόλις με είδαν την 5η ημέρα μετά την επέμβαση στο εργοτάξιο, έπαθαν πλάκα.
Τώρα, όσον αφορά το πλέγμα, έχω την εντύπωση ότι μου τοποθέτησαν… πλέγμα BRC των 6 χιλ. διάμετρο, για παν ενδεχόμενο 😂
Θα μπορούσε να έχει και τίτλο τι χειρουργείο τι παράγκα. Η γνωστή των γηπέδων! Τα είπες όλα! Από περιέργεια, ο χειρούργος έμαθες τι ομάδα ήταν;
Νίκο, επιτέλους τα κατάφερες με τα σχόλια!!! Πώς έγινε αυτό;
1. Ο χειρούργος είναι από την Μάνη, συντοπίτης σου! Καθηγητής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μπορεί και να τον ξέρεις. Μιχάλης Σαφιολέας.
2. Καθόλου παράξενο που εντελώς συμπτωματικά είναι Αεκτζής! Και μάλιστα φανατικός.
3. Το ποίημα γράφτηκε 2-3 ώρες μετά την ανάνηψη στο δωμάτιο του Ιατρικού Κέντρου (Απολλώνειον). Είχα πίεση χρόνου γιατί περίμεναν στην εφημερίδα Ενωσίτης για την εβδομαδιαία μου στήλη.
4. Λόγω ανυπαρξίας συστήματος αποχέτευσης ομβρίων γύρω από το Carrefour στον Γέρακα, γέμισαν τρία υπόγεια με νερό και καταστράφηκε εντελώς ο χώρος των γραφείων 2000Μ2 μαζί με τα έπιπλα.
4. Είχαμε προειδοποιήσει τους ιδιοκτήτες πως σε περίπτωση ισχυρής νεροποντής θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα. Όπως και έγινε.
5. Το ατύχημα συνέβηκε στις 1 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Ο γιατρός ήρθε αμέσως διότι είναι οικογενειακός φίλος και επειδή ήξερε πως ήμουν Αεκτζής!
6. Έσπασε η κοιλιά μου, είχα πόνους αφόρητους και στην επέμβαση μου έβαλαν πλέγμα που υπάρχει μέχρι σήμερα.
7. Μου έδωσε αναρρωτική άδεια 30 ημερών. Την Πέμπτη ημέρα μετά την επέμβαση πήγα στο εργοτάξιο…😎! Δεν υπήρχε περίπτωση να καθόμουν στο σπίτι 30 μέρες. Η ημερομηνία των εγκαινίων της Υπεραγοράς είχε προ καιρού καθορισθεί, έτσι το μπαλάκι ήταν επάνω μου!
Καλημέρα. Δεν θυμόμουν αυτή σου την περιπέτεια, αλλά γέλασα πολύ στην συνέχεια, που κανονικά δεν θα έπρεπε.
Όλα τελικά Θανάση, είναι για γέλια! Τυχεροί είναι όσοι… πεθαίνουν και στην κηδεία τους δεν κλαίει κανένας…! Την περίπτωση του ατυχήματος μου δεν μπορεί να την θυμάσαι, αφού ήρθες στην Εταιρεία πολύ πιο μετά. όμως εγώ δεν θυμάμαι σε κανένα άλλο εργοτάξιο τόση ένταση και πίεση. Ίσως αυτό στην Πολωνία αλλά ευτυχώς εκεί ενώ υπήρχε νεροποντή καθημερινά με πολλές πιθανότητες να πλημμυρίσει κάποιο από τα κτίρια, εντούτοις δεν ανησυχούσαμε γιατί υπήρχε δίπλα ποτάμι…!