Ο Παντοκράτορας Θεός στην απαρχή των χρόνων,

σαν έφτιαχνε τον πίθηκο, το φίδι και τον όνον,

τον μύρμηγκα, το πρόβατο, τον ταύρο και την αίγα,

την κάμηλο, τον σκώληκα

και τον μεταξοσκώληκα,

είπε… “ας φτιάξω και θεριό, τον άνθρωπο τον μέγα”…!

🍎🍏🍎

Με όλη την σοφία Του και μαεστρία τόση,

προσπάθησε στον άνθρωπο φάτσα Θεού να δώσει,

έτσι με… ”κατ’ εικόνα Του και καθ’ ομοίωσίν Του”…

με Θεϊκή απλότητα,

του έδωσε οντότητα,

χαρίζοντας στο πλάσμα Του πνοή απ’ την πνοή Του!

🍎🍏🍎

Τον έβαλε στον ήσυχο να ζει, παράδεισο Του

μα τούτος παρασύρθηκε απ’ τ’ άλλο το… μισό του,

πιστεύοντας στα λόγια του… ”κατηραμένου όφι”,

σ’ αμάρτημα υπέπεσε

κι όταν η Εύα… έπεσε,

οι κάμποι αναστέναξαν, τα όρη και οι λόφοι !

🍎🍏🍎

Έκτοτε ζει σαν άσωτος ο άνθρωπος στη γη,

μέσα σε μια γουλιά νερό κοντεύει να πνιγεί,

αφού με τις βλακείες του ανάβει δυναμίτες

και δίχως σκέψη δηλαδή,

φαντάζει σαν μωρό παιδί

κι αφήνει τον πλανήτη του για μακρινούς πλανήτες!

🍎🍏🍎

Με τα διαστημόπλοια πετά στους ουρανούς,

να γίνει παντοκράτορας του κόσμου τ’ αχανούς,

καλπάζει προς το άπειρο, σε γαλαξίες άλλους,

μα με την πράξη του αυτή,

πάει χωρίς να το σκεφτεί,

σε κόσμους απλησίαστους και πέφτει σε υφάλους!

🍎🍏🍎

Με μηχανές ιπτάμενες και με αεροπλάνα

υλοποιεί τα όνειρα, τ’ ανθρώπινα, μα πλάνα…,

πάει ψηλά, τα σύννεφα βρίσκονται πλέον κάτω,

θωρεί την γη από ψηλά

και σαν ηλίθιος γελά,

μα μ’ ένα λάθος βρίσκεται στων θαλασσών τον πάτο!

🍎🍏🍎

Έφτιαξε κόσμους άνομους ο άνθρωπος στη γη,

τυφλός και μισαλλόδοξος, την κούρσα οδηγεί

σε ράλι επικίνδυνα, θανατηφόρα, ήτοι…

σε μάχες πρωταγωνιστεί,

και δίχως να συλλογιστεί,

βάζει μπουρλότο στον ντουνιά και καίει τον πλανήτη!

🍎🍏🍎

Δεν είναι πλέον άνθρωπος! Ας τον χαρακτηρίσω

σαν το ρολόι που αντί μπροστά πηγαίνει πίσω

κι αντί να φτάσει υγιής εις τον προορισμό του,

έρμαιο πια της λόξας του,

στ’ απόγειο της δόξας του,

πεθαίνει από κατάθλιψη και τον Ναρκισσισμό του!

🍎🍏🍎

Εισβάλλει στο βασίλειο το άγριο των ζώων

και γίνεται… Ηρώδης του, σφαγέας των αθώων

κι ως βασιλιάς επί της γης νεκρών αλλά και ζώντων

θα έχει τέλος άγριο

κι ως γεγονός μακάβριο,

αφού θα γίνει σαν… κιμάς στο στόμα των λεόντων!

🍎🍏🍎

Κτίρια κτίζει υψηλά, θεόρατα, μεγάλα,

μα φευ, πέφτει κατάξερος απ’ του σπιτιού την… σκάλα!

Είναι λοιπόν πανέξυπνος, δεν το αμφισβητώ,

μα της ξερής του το μυαλό,

δεν τ’ ακονίζει για καλό

και από σβούρα δυστυχώς θα καταστεί φυτό!

🍎🍏🍎

Ο άνθρωπος…! Που ο Θεός έπλασε με σοφία,

γίνεται γκάνγκστερ, λήσταρχος, τ’ αρέσει η… μαφία,

ζηλεύει που δεν έγινε συνέταιρος του χάρου,

κι αναρωτιέμαι τελικά,

το γράφω δε πολύ… γλυκά,

αν είναι εξυπνότερος λοιπόν, του… γαϊδάρου!

Ο Παγκυπριώτατος

Σημείωση: Τα σχόλια που ακολουθούν έχουν αναρτηθεί στην παλαιότερη δημοσίευση του ποιήματος στην Ιστοσελίδα.