Μέχρι κι εμείς οι αδαείς το πήραμε χαμπάρι,
πως έλλειψη παγκόσμια υπάρχει στο σιτάρι,
αφού κι ο Τάδε υπουργός προχθές σε δήλωσή του
πολύ σαφώς το τόνισε: «υπάρχει κρίση σίτου»!
***
Άφησαν τ’ άλλα θέματα κι έπιασαν το σιτάρι,
οι Ρώσσοι με την σέσουλα κι οι ΗΠΑ το καντάρι,
ο ένας απ’ τους δυο πουλά, ο άλλος αγοράζει,
έτσι είναι οι έμποροι, εμάς γιατί μας νοιάζει;
***
Ας κάνουμε υπομονή, μεγάλη κι όχι λίγη,
διότι το εμπόριο του σιταριού επείγει,
γι’ αυτό μοχθούν άλλοι για μας – μεγάλη τους η χάρη –
και εμπορεύονται λαούς μ’ αλεύρι και σιτάρι!
***
Οι έμποροι λοιπόν Εθνών και οι μαυραγορίτες,
μας κόβουν φίλε το ψωμί, τον άρτο και τις πίτες,
κρύβουν τον σίτο, μάθε το και μη με κατακρίνεις,
διότι φτιάχνουν… κόλλυβα της Διεθνούς Ειρήνης!
Ο Παγκυπριώτατος
Φίλε Ηρόδοτε,
Από τα καλύτερα σου! Όλη η αλήθεια και όλες οι ανησυχίες όλων μας μέσα σε λίγους στίχους μεστούς με νόημα. Εγώ, πάντοτε αισιόδοξος, αυτό με ανησυχεί. Εμείς, οι κάποιας ηλικίας, θυμόμαστε ακόμα τους δύσκολους καιρούς, στη φτωχή μεν αλλά έντιμη Κύπρο, ότι το ψωμί δεν έλειπε από κανένα τραπέζι, μπορεί να ήταν μόνο ψωμί, τρεις φορές την ημέρα αλλά το είχαμε. Ήταν και όλες οι άλλες σπιτικές χρήσεις (το αλεύρι, το πουργούρι, τα πίτουρα, το ρέσι, ο φιδές στο χέρι, τα μακαρόνια στο χέρι, ο τραχανάς κ.α.) και φυσικά τα κόλλυβα!
Κάποτε λίγη αναδρομή στο παρελθόν δεν βλάπτει!
Ντίνο, όχι μόνον δεν βλάπτει να κοιτάζουμε στο παρελθόν τι είχαμε και πως περνούσαμε, αλλά επιβάλλεται! Διότι οι νεότερες γενιές νομίζουν ότι όλα ήσαν ρόδινα. Φοιτητής – δεν το ξεχνώ ποτέ – κοιμόμουν πολλές φορές χωρίς να έχω φάει, εκτός από ένα τσάϊ δίχως παξιμάδι. Δεν παραπονέθηκα ποτέ σε κανέναν. Και το έκρυβα επιμελώς να μην μαθευτεί στην Κύπρο… (για ευνόητους λόγους).
Η νεολαία σήμερα έχει καλομάθει – αυτοκίνητο, κινητά, διασκέδαση, διακοπές (!!!!), ταξίδια εσωτερικό και εξωτερικό και φαγητό μέχρι σκασμού – γι’ αυτό λοιπό είναι επιβεβλημένο να τους τα λέμε!
Τώρα, για την ανάρτηση για το “Εμπόριο…!” είμαι σίγουρος πως τα γεγονότα είναι ακριβώς όπως τα γράφω και καλόν είναι να λάβουμε τα μέτρα μας. Ίσως σύντομα να μην υπάρχουν μήτε… κόλλυβα για τα μνημόσυνα!
Καλημέρα. Στοχευμενο και επίκαιρο. Δυστυχώς επαληθεύεται για μια ακόμη φορά το ρητό, μαλώνουν οι ελέφαντες και την πληρώνουν τα μυρμήγκια. Σύντομο ανέκδοτο. ” Στην λαϊκή αγορά. Φίλε πόσο έχεις τα αγγούρια? 1 ευρώ. Καλά και πόσο τ’αγοραζεις? 1,20 ευρώ. Καλά πως γίνεται αυτό? Ε, δεν κερδίζεις πάντα στο εμπόριο!!!
Άνκαι τα αγγούρια είναι για την σαλάτα πολύ καλά, εντούτοις μερικοί τα αγοράζουν και για άλλους είδους χρήση…😎😎! Έχουν δε, καθιερωθεί ως μέτρο κόστους της ζωής αλλά και ως μέτρο “ευχαρίστησης” αναλόγως του μεγέθους τους.
Εγώ λέω να τους την σπάσουμε και να τρώμε αντι ψωμί, πατάτες που τ Αφκόρου και την Ξυλοφάου !!!
Συμφωνώ! Για να τους την σπάσουμε…, να τρώμε παντεσπάνι αντί ψωμί!
Πολύ ωραίο και επίκαιρο το θέμα για το σιτάρι που μας πήραν οι μεγάλοι Ρώσοι και Αμερικάνοι,και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην χάσουμε και χώρους Εθνικής κυριαρχίας με τον ίδιο τρόπο και τους δώσουνε αλλού! Καλημέρα Ηρόδοτε και καλή συνέχεια στα ωραία! Ας τους φωτίσει ο Θεός να επικρατήσει η ΕΙΡΗΝΗ!!
Δυστυχώς Μάκη, είμαστε στην αδύνατη πλευρά😢😢. Αυτοί οι δύο μας κάνουν ότι θέλουν. Διευθύνουν και κατευθύνουν τα πάντα, όπως θέλουν, όποτε θέλουν και παίρνουν οτιδήποτε θέλουν. Στην ηλικία που είμαι δεν πρόκειται κανένας να με κάμει να αλλάξω γνώμη. Τους ξέρω πλέον και τους δύο. Γι’ αυτό και τους έχω “γραμμένους”.
Διαχρονικό. Για να μη ξεχάσουμε και το περίφημο: αν δεν έχουν ψωμί να φάνε παντεσπάνι! Μήπως ξανά ήλθε η εποχή της …κατοχικής μπομπότας, που την έχουμε ακούσει, αλλά όχι ζήσει;
Πράγματι Νίκο, εδώ θα φθάσουμε. Στην Μάνη, θα το ξέρεις οπωσδήποτε υπάρχουν τα λούπινα. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου αυτοί οι καρποί έσωσαν πολύ κόσμο από την ασιτία, φτιάχνοντας με αυτά αλεύρι για να ζυμώσουν ψωμί.
Πολύ ωραίο και επίκαιρο!
Για όλα ευθύνονται οι Ρώσσοι κι οι Αμερικάνοι. Το παίζουν μεγάλοι έμποροι κι οι υπόλοιποι τρέχουν να προλάβουν να αγοράσουν τρόφιμα και πολεμοφόδια.
Παναγιώτη, εμείς μεγαλώσαμε βλέποντας αυτούς τους δύο να παρουσιάζονται ως εχθροί. Ας μου πει κάποιος πότε τσακώθηκαν μεταξύ τους και πότε Ρωσσία και ΗΠΑ έχασαν από τις διεθνείς διαμάχες. Ποτέ! Ακόμα και το διάστημα έχουν μοιράσει! Οι καλύτεροι σύμμαχοι είναι αυτοί οι δυο. Βάζουν τα πρόβατα – εμάς δηλαδή – σε γραμμή για να τους ακολουθούν.
Πολύ εύστοχο και εύστροφο!
Την καλησπέρα μου!
Κάποτε ρώτησαν τον Μάο Τσε Τούγκ που ως γνωστόν είχε βιβλίο “Οι σκέψεις του Μάο” για τους υποτελείς του, να τους διατυπώσει την έννοια της φιλίας. Απάντησε έμμεσα. Έδειξε στον παγκόσμιο χάρτη δύο χώρες. Τις γνωστές.
ΕΑΝ ΕΚΛΕΓΟΣΟΥΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕΣ ΠΟΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ. ΜΟΥΖΗ ΘΑ ΕΙΧΕ Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΦΑΚΟΣ !
Εάν εκλεγόμουν βουλευτής Στέλιο…, δεν θα έγραφα για το σιτάρι.
Από Ιράκ, Καλό μεσημέρι Ηροδοτε!! Έτσι θα πούμε το ψωμί ψωμάκι επειδή δε θα υπάρχει σιταράκι!!!
Χαίρε Δημήτρη! Σαλάμ Αλέκομ!
Αν δυσκολεύεσαι με το ψωμί, να ειδοποιήσω τον Κρις που κάνει μεταφορές από την Αθήνα στο Γκλιβίτσε, να κάμει αλλαγή δρομολογίου να σου φέρει στο Ιράκ. Μην… μας πεθάνεις από την ασιτία κιόλας…!
Α, επ’ ευκαιρία να σου στείλουμε και λάδι!