Γι’ αστέρια ψάχνω, χλωμά φεγγάρια,

σκίζω τις κόλλες, δεν αδρανώ,

στοιχηματίζω, ρίχνω και ζάρια

πως θα φανούνε στον ουρανό !

***

Θαμπές εικόνες σε φόντα μαύρα,

ύμνοι πικροί νεκρών και ζώντων,

γραμμές γεμάτες φωτιά και λαύρα,

λιτές γραμμές των οριζόντων !

***

Γράφω για σένα, εσ’ είσαι η αρχή,

μέτρο στους στίχους μου βάζω και ρίμα,

όλα σου είναι χαμός, ταραχή,

για την αγάπη που τρέχει στο νήμα !

***

Δεν σε προδίδω, δεν σε αφήνω

κι αν με πληγώνεις, δεν σταματώ,

 για σένα στις λύπες ξέρεις πως πίνω,

πέφτω και πνίγομαι μεσ’ στο ποτό !

***

Καπνούς εκπέμπω, γίνομ’  αράπης,

σχεδόν κοντεύω να γίνω τσιγάρο,

όταν με σφίγγει ο κλοιός της αγάπης,

όταν φαρμάκι μπορεί και να πάρω !

***

Βολές μου ρίχνουν, βολές τους ρίχνω,

φτάνω στα όρια φευ, της κακίας,

για σένα με στίχους αντίθετος δείχνω,

μα είν’ απ’ αγάπη πολλή…, διαρκείας !

Ο Παγκυπριώτατος