Φτιάχνω στο μισοσκόταδο μορφές αγγελικές
κι ο πάγος στο ουίσκυ μου από τη ζέστη λιώνει,
με βλέμμα απλανές θωρώ την κούκλα που ‘ναι μόνη
και μόνη στροβιλίζεται σε σκέψεις θεϊκές…
***
Ήχοι που χρωματίζονται και χρώματα που ηχούν,
καπνός κι ομίχλη περπατούν, σε μια γωνιά κουρνιάζουν,
την κούκλα δεν την συγκινούν, τα γύρω δεν την νοιάζουν,
ακούει μόνο της καρδιάς τους κτύπους ν’ αντηχούν…
***
Στην μπάρα λάγνα σώματα ατέλειωτα χορεύουν,
δεν τα ποθώ, δεν τα ζητώ, ρίχνω σκαμπίλια στο σκαμπώ,
τους δυό Γορίλες θά ‘δερνα, που μ’ άφησαν να μπω
σε ψεύτικους παράδεισους, που έλκουν και πλανεύουν…
***
Κι άλλο μεσ’ στο ποτήρι μου ποτό και πάγο ρίχνω,
η κούκλα ξεσηκώθηκε και μπήκε στο χορό,
το βλέμμα από πάνω της να πάρω δεν μπορώ,
μαγνητισμένος, άσωτος και κολασμένος δείχνω…!
Ο Παγκυπριώτατος
Για ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις, όπως λέει (και πολύ σωστά!) στο τραγούδι της “Το μπάρ το ναυάγιο” η αξέχαστη Αρλέτα.
Γιώργο, είναι πολύ σοφό αυτό που γράφεις! Μόνο που σε τέτοιες περιπτώσεις τι θα προτιμήσεις? Να αμαρτήσεις για ν’ αγιάσεις ή ν’ αγιάσεις κατ’ ευθείαν χωρίς να ξέρεις τι είναι αμαρτία?
Με χαιρετισμούς,
Ηρόδοτος
Α…………!!!τι ποιημα κι αυτο…….αμαν αυτες οι μπαρες……τι κανουν………
Ωραια κ ολα τα σχολια…..κ ως συνηθως… κ του Mario Biondini….αλλα κ της Μαριας απο Λαρισα…..
Αλλα τι γινεται οταν καποιος δεν πινει καθολου ουισκι; ;;;;;;;;;;;χαχαχαχα…….
Αχ! Αυτές οι…μπάρες τι ” ζημιές” κάνουν.Η φαντασία οργιάζει και φάτε…μάτια ψάρια που λένε!Ομως ωραία εικόνα η κοπέλα πανω στην μπάρα…να τα λέμε και αυτά, αν κ εμείς οι γυναίκεςεκνευριζόμαστε όταν είναι μαγνητισμένος εκεί ο….άντρας μας, ο φίλος μας κ.λ.π.Αλλά η φαντασία πάει παντού κ με 1 ουισκάκι ειδικά στο χέρι ,κάνει κ ότι θέλει.Αλλά μόνο στη φαντασία, γιατί αλλιώς αλλάζουν τα πράγματα….ααααααα, ,.χαχαχαχα.Κύριε Ηρόδοτε μπράβο, μάς αιφνιδιάσατε πάλι….
Α-Μ-Α-Ρ-Τ-Ω-Λ-ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ !!!! …. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού !!!!!!!!!! χαχαχαχα
….ευτυχώς το ….”ΑΜΗΝ” το παρέλειψες!!!…
…από λάθος;;;;
…ή……..
…επίτηδες;;;;;;;;;;;;
Τουλάχιστον με τις σιεφταλιές του προηγούμενου ποιήματος η φαντασία μας πλανήθηκε σε ένα πιάτο με λαχταριστό φαγητό. Με παραφθορά “το βλέμμα από πάνω του (του πιάτου) να πάρω δεν μπορώ”… Τώρα αν αφήσουμε τη φαντασία μας να πλανηθεί στην μπάρα του τωρινού ποιήματος και να μαγνητιστεί από τα λικνίσματα, μάλλον τις σιεφταλιές που μούταξες όταν έλθεις στην Αθήνα, θα τις φάω…χωρισμένος και φυσικά άσωτος και κολασμένος!
Καλημέρα για εμάς που δεν πίνουμε ουίσκι και δεν βλέπουμε τέτοια, τι θα γραψεις? για παγωμένο νεράκι και κατηχητικό?
φιλιά
“…το βλέμμα από πάνω της να πάρω δεν μπορώ,
μαγνητισμένος, άσωτος και κολασμένος δείχνω…!…”
——————————————————————————————–
…εγώ ειμαι σίγουρα αυτός…
…και έτσι ακριβώς θα δείχνω!!!…
…ίσως με κάτι ………..παραπάνω…
…εκεί στο ….παρακάτω!!!…
Animated GIF😃😃😃😈😈😈
Καλημέρα. Πρωί πρωί το διάβασα και αντί για καφέ παρολίγο να βάλω … ουίσκυ!!!