Έρχεται το φθινόπωρο, τελείωσε το θέρος,

μα εσύ Παγκυπριώτατε ακόμα ψάχνεις μέρος

ν’ αράξεις με το… πνεύμα σου και τα ποιήματά σου,

μαζί με την… κορμάρα σου και τα καμώματά σου,

μέσα στις τόσες έγνοιες σου και τόσες φασαρίες

μήπως φορτίσεις κάποτε τις άδειες… μπαταρίες!

***

Ψάχνεις στους χάρτες, τα νησιά, τους κάμπους και τα δάση,

να βρεις γωνιά να… απλωθείς, να κάμεις έστω στάση,

να πιεις και γάργαρο νερό, να πάρεις μια ανάσα,

ν’ ασχοληθείς ποιητικά και λίγο με την… μάσα,

να βρέξεις το λαρύγγι σου με μπύρα και ουζάκι

προτού φορέσεις… άτυχε, χειμερινό μπλουζάκι!

***

Αφού χωρίς υπερβολή, ευθύς μετά το θέρος,

αντί να ψάχνεις για δροσιά και ρεύματα… αέρος,

θα αρκεστείς στο… έλατο, στους μάγους και στ’ αστέρι,

και θα ρωτάς…  ”πως πέρασε, ρε ‘σεις, το καλοκαίρι;”

Ο Παγκυπριώτατος