(Απόσπασμα από το χειρόγραφο ποίημα “Χάνω-χάνεις-χάνει…!”)

*** $$$ *** $$$  *** $$$ ***

Ήρθανε τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά,

θ’ ακούσουμε τα κάλαντα κι ας μην έχει χιονιά,

«Χρόνια Πολλά…!» ως είθισται, ξανά θα ευχηθούμε

σε όσους τα ‘χουμε καλά,

 και σ’ άλλους μπόλικους αλλά,

μ’ αυτούς που δεν χωνεύουμε, τώρα θα… φιληθούμε!

***

Θ’ ακούσουμε «θερμές ευχές» αμέτρητες φορές,

θα δούμε… εναγκαλισμούς γαμβρών με πεθερές,

μα πάλι όπως είθισται, λόγω της εορτής τους,

και δίχως σκέψη δεύτερη

κι αιτία ιδιαίτερη,

θα δίνουν τα… αφεντικά, φιλιά στις… γραμματείς τους!

***

Θα παίξουμε «για το καλό…!» τζόκερ, τροχό και πάστρα,

για να μας πάρουν το βρακί, μόλις θα σβήσουν τ’ άστρα,

αφού όταν αράξουμε στου τζόγου το λιμάνι,

η τύχη πέφτει στον γιαλό,

κι εμείς… «ας το καλό…!»,

θα κλίνουμε ομαδικώς το… «χάνω-χάνεις-χάνει»!

***

Μας ήρθαν οι χαρούμενες, οι γιορτινές ημέρες,

χίλια τραπέζια γιορτινά και φωτεινοί αστέρες,

παντού Άι Βασίληδες κι έλκηθρα φορτωμένα,

να τρέχουν εις τους ουρανούς,

για να σαλεύει ανθρώπου νους,

μα να ‘χετε όμως εσείς, τη σκέψη σας σε μένα…,

***

…που ψάχνω για τ’ αστέρι μου στον ουρανό επάνω,

τ’ αστέρι μου το μαγικό,

το ένα και μοναδικό,

μα δυστυχώς κάθε χρονιά, μόλις το βρω… το χάνω!

Ο Παγκυπριώτατος