Παλαιά, όταν κοιτούσα φίλε μου τους ουρανούς,

έβλεπα πουλιά, σπουργίτες, αετούς και γερανούς,

χελιδόνια, καρακάξες, αηδόνια, πελαργούς,

και κανένα παπαγάλο,

δίχως δε να υπερβάλλω,

έβλεπα συχνά καμπόσους ιπταμένους… υπουργούς!

***

Τελευταίως όμως βλέπω, σαν κοιτώ εκεί ψηλά,

αντικείμενα που τρέχουν, φωτεινά και στρογγυλά,

που τρυπούν σαν φλογοβόλα τον ουράνιο μας θόλο,

μοιάζουν μ’ αναμμένα πούρα,

που γυρίζουν σαν την σβούρα

  κι απ’ τον Βόρειο πηγαίνουν προς τον Νότιο τον πόλο!

***

Γέμισαν οι ουρανοί μας, φίλε μου αγαπητέ,

από λάμψεις ασυνήθεις που δεν βλέπαμε ποτέ

και ρωτώ τους αρμοδίους, μα κανείς δεν απαντά,

καζαμίες, αστρολόγους,

μάγους και μελλοντολόγους,

είναι άτια τα… πούρα ή… αγγούρια τροφαντά;

Ο Παγκυπριώτατος