Ηροδότου αληθινές Ιστορίες: Ένας άλλος… Ηρόδοτος!

Πλέον είμαι σίγουρος πως εάν είχα ένα άλλο όνομα δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα. Ίσως ένας άλλος… Ηρόδοτος, αυτός που ούτε εγώ ο ίδιος μπορώ να τον φανταστώ και να διακρίνω έστω ποιος θα ήμουν, εάν το όνομα μου ήταν Σάκης, Μάκης, Τάκης, Αντρέας, Δημήτρης κλπ., αφού ο Ηρόδοτος σαν όνομα με βοήθησε να κάνω βήματα στην ζωή που με ένα άλλο όνομα δεν θα τα έκανα.

Τραγελαφική η πρώτη αληθινή ιστορία όταν στην έκτη τάξη του Δημοτικού σχολείου που πήγαινα, ο δάσκαλος ζήτησε από του μαθητές να του πουν ένα ουσιαστικό της β’ κλίσης. Το άρθρο θηλυκό (η), η κατάληξη όμως αρσενική (ος). Τα παραδείγματα πολλά, οι μαθητές πολύ διαβασμένοι τα έλεγαν σχετικά γρήγορα και τα θυμούμαι μέχρι σήμερα, η οδός, η έρημος, η κάμηλος, η ένδοξος, η νήσος, η άμμος και πολλά άλλα, μα ξαφνικά και Η (ρόδοτος)!

Κατά καιρούς φαίνεται πως η αλλαγή του ονόματός μου ήταν πολύ… δημοφιλής, αφού με πολλές μεταλλάξεις έγινα Ροδοσθένης, Ερατοσθένης, Ισίδωρος, Ροδόθεος, Ερωτόκριτος, Έραστος, Αρίσταρχος, Ροδίων, Ηρώδης, Ηρακλής, Αρίων, Άριστος, Δωρόθεος, Ήρων και τόσα άλλα που τώρα δεν τα θυμούμαι! Αλλά και… Χρύσανθος Ηροδότου. Πλήρης αντιστροφή ονόματος και επωνύμου.

Δεν είναι καθόλου μυστικό να πω ότι και σήμερα ακόμα οι συγγενείς και φίλοι με φωνάζουν με διάφορα υποκοριστικά όπως Ροδής, Ροδίκος, Ρόδιος αλλά και αυτό που με φώναζε ο δάσκαλος μου στο δημοτικό.

  • «Ροδάκη, έλα στον πίνακα»! Αυτό μου άρεσε. Για να το λέει ο δάσκαλος…

Πόσες φορές όμως γλίτωσα τα… χειρότερα και στο Γυμνάσιο! Μαθηματικά είχαμε;

  • «Ηρόδοτε, πες μας τι ξέρεις για τον αρχαίο ιστορικό!», ρωτούσε ο μαθηματικός. Και οι εξισώσεις πήγαιναν περίπατο! Ρε παιδιά, μάθημα τριγωνομετρίας έχουμε…

Ιστορία; Εδώ μάλιστα έπρεπε να ήμουν καλύτερος από τον καθηγητή. Και πάντα έλεγα τα ίδια και σχεδόν πάντα με ρωτούσαν για το περίεργο όνομα του πατέρα του, του Λύξη…

Η σημερινή μου όμως ιστορία έχει και πολλές άλλες λεπτομέρειες. Κατά καιρούς ήταν απαραίτητο να περάσω από προφορικές εξετάσεις, είτε στις γυμνασιακές μου σπουδές, είτε στις Φοιτητικές, είτε ακόμα και σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις.

  • «Πως ονομάζεσαι;», ήταν η συνηθισμένη πρώτη ερώτηση.
  • «Ηρόδοτος Χρυσάνθου», απλή η απάντηση.
  • «Α, πες μας τι γνωρίζεις για τον άλλον Ηρόδοτο, τον αρχαίο;», η ερώτηση ήταν αρκετά στοχευμένη.

”Ο Ηρόδοτος ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, θεωρείται ο πατέρας της Ιστορίας, ο πρώτος που ασχολήθηκε με την καταγραφή σημαντικών γεγονότων και ειδικότερα στην λεπτομερή καταγραφή των Περσικών Πολέμων με πλούσιες Εθνογραφικές και Γεωγραφικές πληροφορίες. Γεννήθηκε το 484 πχ στην Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας, ο πατέρας του ήταν ο Λύξης και η μητέρα του η Δρυώ. Μεταξύ πολλών άλλων επισκέφθηκε την Κύπρο και την Ελλάδα, την περίοδο 455 – 443 πχ.”

Είμαι βέβαιος πως θα θυμάστε και το βιβλίο στο Γυμνάσιο, «Ηροδότου Ιστορίαι».

Είχα μάθει το μάθημα μου νεράκι, ήμουν δε τόσο σίγουρος πως σε μια τέτοια συνέντευξη το όνομά μου θα ήταν μέρος της διαδικασίας! Και δεν έπεφτα έξω.

Όπως εκείνη η σημαντική συνέντευξη για τις εξετάσεις εισόδου στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού. Είχαν στα χέρια τους οι εξεταστές τα γραπτά, αυτά που μερικές ημέρες νωρίτερα παρέδωσα στην Αμμόχωστο. Φαίνεται πως τα πήγα καλά στην πρώτη φάση. Τώρα ακολουθούσε η δεύτερη. Η προσωπική επαφή, να δουν «ιδίοις όμμασι» ποιος ήμουν! Ψηλός ή κοντός, παχύς ή αδύνατος; Θέμα προσωπικότητας κιόλας.

  • «Ηρόδοτος Χρυσάνθου, λοιπόν»! Άρχιζε η εξέταση.
  • «Ποιος ήταν ο Ηρόδοτος;», η αναμενόμενη ερώτηση. Και η συνέχεια; Έχει γούστο να με κόψουν γιατί δεν ήξερα ποιος ήταν ο άλλος… Ηρόδοτος!

Πέτυχα στις εξετάσεις, σε λίγες μέρες βρισκόμουν στην Σχολή. Πολύ σύντομα ο αρχαίος ιστορικός Ηρόδοτος με… έστελνε στο Ηράκλειο της Κρήτης! Όπου και εκεί ο Ηρόδοτος με… έσπρωχνε κανονικά και απέφευγα εμπόδια και δυσκολίες που μόνον όσοι πέρασαν από την εκπαίδευση της Σχολής αυτής πρέπει να ξέρουν!

  • «Έξι μέρες φυλακή!», αυτή ήταν η ποινή που μου επέβαλε ο Διοικητής του Λόχου, γιατί βρήκε τα άρβυλα μου σκονισμένα! Σωστός ο κύριος.
  • «Ηρόδοτο σε λένε;», με έντονο ύφος με ρώτησε. Τα φρύδια του ήταν ενωμένα.
  • «Μάλιστα κύριε Λοχαγέ!», ξελαρυγγιάστηκα.
  • «Έχεις ωραίο όνομα, σου χαρίζω δύο μέρες!», τι καλός που ήταν ο Διοικητής του Λόχου…!

Πέρασα τέσσερις μέρες στο πειθαρχείο της Σχολής. Ωραία ήταν, τουλάχιστον γλίτωσα την βραδινή σκοπιά. Έβγαλα και φωτογραφία, την βλέπω και με πιάνουν τα γέλια. Τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες! Ακόμα θα έκλαιγε η μάνα μου.

Αλλά και πόσες φορές αισθανόμουν τυχερός σε τηλεφωνικές επικοινωνίες…

  • «Καλημέρα σας, ονομάζομαι Ηρόδοτος Χρυσάνθου και…»!
  • «Ωραίο όνομα έχετε κύριε… Χρύσανθε!».
  • «Μα δεν με λένε Χρύσανθο, Ηρόδοτο με λένε, έχετε μπερδευτεί!»
  • «Δεν πειράζει, η αίτηση σας εγκρίνεται, λόγω ονόματος!»

Η σύμπτωση όμως ήταν συναρπαστική όταν κατατάχτηκα στην Εθνική Φρουρά Κύπρου. Την πρώτη κιόλας ώρα της κατάταξής μου την 21η Ιουλίου 1971 στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων στην Γεροσκήπου της Πάφου. Ο Επιλοχίας του Λόχου, ονομαζόταν… Ηρόδοτος Χρυσάνθου! Καταλαβαίνετε την συνέχεια!

Αλλά και πόσες φορές υπήρχαν και παρεξηγήσεις!

«Τι ωραίο όνομα! Έρωτας…!», άχα χούχααα!

«Κυρία μου, Ηρόδοτο με λένε!» διαμαρτυρόμουν κιόλας.

«Δεν πειράζει, τι Έρωτας, τι Ηρόδοτος! Στην διάθεσή σας για ότι θέλετε». Λάθος τηλέφωνο, μάλλον!

Και με αυτά και τα παρόμοια, φθάσαμε στο αίσιο σήμερα. Στις Ηροδότου αληθινές Ιστορίες! Που είναι πέρα για πέρα ιστορίες που δεν μπορεί να τις εναντιωθεί κανένας. Διότι απλώς είναι αληθινές. Εκείνες του αρχαίου Έλληνα Ιστορικού μπορεί και να μην τις πιστεύουν. Και στέκομαι στην παράγραφο της Ελληνικής Βικιπαίδειας που τονίζει:

«Με το έργο του Ιστορίαι, ο Ηρόδοτος πλησίασε πρώτος την ιστορία, χωρίς όμως να μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικός ιστορικός. Παρά το γεγονός αυτό, το έργο του συνολικά είναι μια αξιόπιστη πηγή και η μόνη συνεχής και πλήρης που είναι διαθέσιμη για μια τόσο σημαντική εποχή της ιστορίας. Με το Ιστορίαι, διασώθηκαν στην ανθρώπινη μνήμη κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονότα και, επιπλέον, επιβεβαιώνεται ο χαρακτηρισμός που δόθηκε από το Ρωμαίο ρήτορα Κικέρωνα στον Ηρόδοτο ως “Πατέρα της Ιστορίας”. Αυτό γιατί ήταν ο πρώτος που κατανόησε την αξία που έχει για τον άνθρωπο η ιστορία, ποια γεγονότα μπορούν να θεωρηθούν ιστορικά, και κατέβαλε αξιόλογη προσπάθεια για αμερόληπτη και αντικειμενική έκθεση των γεγονότων».

 

 

Ηρόδοτος Χρυσάνθου