Ακόμα δεν χειμώνιασε, πολλές βροχές δεν έχει

αλλά μου λεν’ οι ειδικοί πως κάπου… πέρα βρέχει,

ώστε να μην σκοτίζομαι και θα ‘ρθει ο χειμών,

μα όμως εν τω μεταξύ… ψάλλω «Πάτερ ημών»!

💧💧💧

Κοιτάζω τους ορίζοντες, μα σύννεφα δεν έχουν,

στις κοίτες δε των ποταμών, λύματα μόνο τρέχουν

δεν βλέπω μαύρους ουρανούς, μόνο γαλάζιο φόντο

κι οι προσευχές στον Ύψιστο, πάνε κι αυτές στον βρόντο!

💧💧💧

Μακάρι να χειμώνιαζε, να μας πλακώσουν χιόνια,

να πέσει και καμιά… σταγών στις γλάστρες, στα μπαλκόνια,

ν’ αρχίσουν αστραποβροντές κι ο ουρανός να βρέχει,

να δω νερό στην στάμνα μου, που μόνο αέρα έχει!

💧💧💧

Μου λεν’… «Παγκυπριώτατε, θα βρέξει, θα χιονίσει,

θα μπει νερό στον Δούναβη, να ξαναξεχειλίσει,

θα σκεπαστεί ο ουρανός με κεραυνούς και νέφη

για να σου φτιάξει ο Θεός, ρε Ποιητή, το κέφι»!

💧💧💧

Κι αν ψάχνω στην ανατολή και ερευνώ στην δύση

είναι γιατί ούτε εκεί δεν έχει φευ, χιονίσει…,

αφού προσμένω να κλειστώ στους τέσσερίς μου τοίχους,

γύρω – τριγύρω χειμωνιά, για να σκαρώνω στίχους!

Ο Παγκυπριώτατος