Είναι όλα άνω – κάτω, ασαφή και μπερδεμένα,

μπερδευτήκανε τα πάντα, τα δικά μας με τα ξένα,

αχταρμάς και φύρδην – μίγδην στην «κκελλέ» μας την ξερή

κι η… Τταλλού μας που την Τάλα,

προσπαθεί με μια Τουρκάλα,

μήπως φτιάξουν τέλος πάντων, δίχως γάλα αναρή!

***

Δεν μπορείς να διακρίνεις το λευκό από το μαύρο

κι έχουν γίνει ένα… μάτσο, μια κατσίκα μ’ ένα… ταύρο,

η ημέρα με την νύκτα, το σκοτάδι με το φως,

είναι δε, μαλλιά – κουβάρια,

όρνιθες με πετεινάρια…

και μπερδεύτηκε σαν κόμπος με τον βλάκα κι ο… σοφός !

***

Έχουν μπερδευτεί και άλλοι, άχρηστοι μα και χρηστοί,

οι ειλικρινείς κι οι ψεύτες, οι… Θωμάδες κι οι πιστοί,

φύλακες, φυλακισμένοι, τράπεζες και καταθέτες

και γιατί να μην το πούμε,

ήτανε γραφτό να δούμε…

κλέφτες με τους αστυνόμους κι αστυνομικούς με… κλέφτες !

***

Είναι τέτοια η εικόνα φίλοι, ανοργανωσιάς

που μου έρχεται σε τρούλο ν’ ανεβώ, μιας εκκλησιάς

ή ν’ ανέβω εις την μύτη κανενός πια, μιναρέ,

και χωρίς να υπερβάλλω

σε κανένα πύργο άλλο,

να φωνάξω εις τον κόσμο, «ρε… οργανωθείτε ρέεε…!»

Ο Παγκυπριώτατος

Ερμηνευτικές σημειώσεις: Κκελλέ = κεφαλή, Τταλλού = Χρυσταλλού, Τάλα = χωριό της Κύπρου (επαρχία Πάφου), αναρή = μυζήθρα