Διάγω τούτη τη ζωή με συντροφιά τους στίχους,
μα φαίνεται βαρέθηκα και… κουτουλώ τους τοίχους,
γι’ αυτό αντί να στιχουργώ για τα χρηστά μας ήθη,
κάνω απ’ όλα αποχή
και κάνω σήμερα αρχή,
να εκθειάσω φίλοι μου τα γυναικεία στήθη!
***
Στήθη υπάρχουν πάμπολλα, σ’ όλες τις ποικιλίες,
στήθη για διαγωνισμούς και για τις παραλίες,
μεγάλα, μέτρια, μικρά, ίσια μα και πεσμένα…
γεμάτα χάρη κι ομορφιά,
πολλά με… μύτη σαν καρφιά
και στήθη που ‘ταν ένδοξα, τότε το… Εικοσιένα!
***
Αφράτα και γαλακτερά, στήθη με στυλ και χάρη,
τρεμάμενα και… εύπλαστα που μοιάζουν με ζυμάρι,
ολόρθα και προκλητικά που βάζουν σε μπελάδες,
όμορφα και αρμονικά,
αλλά και υπερφυσικά…,
στήθη που τα ζηλεύουνε ως και οι… αγελάδες!
***
Τα στήθη απασχόλησαν κατά καιρούς τις τέχνες,
τα ύμνησαν οι ποιητές κι αρχαίοι λογοτέχνες,
τα έκανε αθάνατα η σμίλη του Φειδία,
μα ευτυχώς δεν μάγεψαν
ούτε ζωγράφους… χάζεψαν,
τα στήθη των… τρανσέξιουαλ, που είναι… αηδία!
***
Κυκλοφορούνε άπειρα, όλων των εθνοτήτων,
σοκολατένια και λευκά, χιλιάδων ποιοτήτων,
αυθάδη που πετάγονται έξω από τα ρούχα,
στήθη περήφανα, στητά,
αέρινα, καμπυλωτά…
και στήθη… αερόστατα, κοινώς… σιλικονούχα!
Ο Παγκυπριώτατος
Σας έφαγε η ζήλεια για το Μάριο!!
Καλώς τον Δημήτρη! Το τηλέφωνο σου είναι εκτός λειτουργίας; Προσπαθώ καιρό.
Ο Μάριος όλα αυτά τα έχει σπουδάσει με πρακτική εξάσκηση, σε συνθήκες… Σιβηρίας! Αφού τα ξέρεις!
Ωραιότατο ποίημα με … ακόμα πιο ωραίο περιεχόμενο !!!
Αντρέα φίλε μου, το περιεχόμενο πολλές φορές είναι ψεύτικο! Υπάρχουν και οι “ειδικοί” που το πιστοποιούν. ΄Όπως φερ’ ειπείν… εγώ!
Φίλε Ηρόδοτε ,
Έχουν γραφτεί ποιήματα, ιστορίες, λογοτεχνίες, μυθιστορήματα, έχουν γίνει ζωγραφικά αριστουργήματα, έχουν λαξευτεί και σμιλευτεί θαυμάσια αγάλματα, έχουν υμνηθεί, έχουν θρέψει γενεές, έχουν, για τη χάρη τους, γίνει πόλεμοι, έχει γραφτεί μουσική – άφησα κάτι πίσω ;
Έχουν γραφτεί και πολλά ανέκδοτα; Να ένα αθώο!
…….Τι έχει μια ενενηντάρα ανάμεσα στα στήθια της που δεν έχει μια εικοσάρα;
……. Μα τον οφαλό της ασφαλώς.
Ντίνο, εσύ που ξέρεις τα στήθη που περιγράφεις κάνουν και για “μυγοσκοτώστρες” ή να ρωτήσω τον Μάριο; Μάλλον αυτός είναι πιο ειδικός, του άρεσαν πάντα οι “πίττες της σάτζιης” και τα τσαπατί😎🤣😎!
Πολύ καλή περιγραφή Ηρόδοτε! Θα έλεγα για τα αφράτα και γαλακτερά στήθη μήπως οι γυναίκες θα μπορούσαν να τα προτάξουν εκτός του ότι είναι όμορφα για να αποφύγουμε και τις αδικαιολόγητες ανατιμήσεις των γαλακτοκομικών!!! (Πλάκα;) Άριστη τροφή το γάλα της μάνας!! Καλή συνέχεια στα ωραία!!
Μάκη, από τα Ποιήματα του Γεωργίου Αθανασιάδη Νόβα (1893 – 1987) έμεινε το περίφημο “Τα στήθια σου ήταν άσπρα σαν τα γάλατα και μου ‘λεγες γαργάλατα, γαργάλατα”! Που όμως ΔΕΝ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΑΥΤΟΣ αλλά ο Κώστας Σταματίου στην στήλη του Αδιακρισίες στα ΝΕΑ. Το ότι φορτώθηκαν οι στίχοι στον Γ. Αθάνα είναι μάλλον για πολιτικούς λόγους που μόνον όσοι ασχολούνται με την πολιτικήν ξέρουν! Εγώ προσωπικά διαβάζοντας κατά καιρούς ποιήματα του Γεωργίου Αθάνα βρίσκω πως ήταν εξαιρετικός ποιητής γι’ αυτό άλλωστε τιμήθηκε και από την Ακαδημία Αθηνών, αφού διετέλεσε και Πρόεδρός της.
…δεν κατέχω ….ήντα ❓που λαλείς ⁉️…
…κατέχω μόνο ότι στην Πολωνία, με μείον 16 βαθμούς …όξω, εγώ μέσα είχα …2 ζουμερά, στητά
…και προπάντων νεανικά να ….παίζω και να ανεβάζω, να ´ουμε να ´ουμε – σταδιακά – την θερμοκρασία‼️…
……………………………………………………………………….
…και του δωματίου, βεβαίως βεβαίως‼️…
…😈😇😂😈😇😂😈…
😎😎😎🙈🙉🙊
Αγαπητέ Ηρόδοτε, η πιο σωστή απορία είναι του φίλου σου Δημήτρη.. ΄Ολοι μπορούν να έχουν ότι θέλουν στην ζωή τους.
΄Ομως τι εγωϊσμός είναι να απαιτούν ν΄ αλλάξουν την φύση της γέννησης των μωρών και να στερήσουν την πρώτη επαφή από
την μάνα τους , το γάλα της που είναι η πιο σημαντική πρώτη τροφή για το βρέφος και τόσα άλλα…..
Κυρία Μαρία σε χαιρετώ!
Πάρα πολύ σωστά τα γράφεις, όπως πολύ σωστά επίσης τα γράφει και ο φίλος Δημήτρης. Δυστυχώς το έγκλημα είναι οργανωμένο. Μακάρι να τους φωτίσει ο Θεός και να μην ψηφίσουν το αηδιαστικό αυτό νομοσχέδιο οι τριακόσιοι της Βουλής. Άνκαι δεν ευελπιστώ…🤔
Ύμνος σε ένα χαρακτηριστικό της αυθεντικής γυναικείας ομορφιάς οι στίχοι σου. Με την ευκαιρία να θυμηθούμε και τους στίχους του Νόβα που έγιναν επιθεώρηση το 1965. “Τα στήθια σου ήταν άσπρα σαν τα γάλατα και μου ‘λεγες γαργάλατα, γαργάλατα”. Εξ ου και ο Νόβας απεκλήθη γαργάλατας! Μου το θύμισε ο στίχος σου αφράτα και γαλακτερά!
Νίκο, ότι πιο ιερό έχει η γυναίκα είναι το στήθος της. Στην χιουμοριστική πλευρά του θέματος το θέμα είναι ατελείωτο. Όμως εδώ καταλογίζω την ευθύνη της φυσικής μετάλλαξης του στήθους αποκλειστικά στις ίδιες τις γυναίκες. Προσθέσεις και αφαιρέσεις, σιλικόνες και ενέσεις, ανορθωτικά προϊόντα και ότι άλλο σκεφτούν ώστε στην προσπάθεια τους να φαίνονται “ωραιότερες” γίνονται αιτία χλευασμού αφού το αποτέλεσμα είναι κωμικό. Αυτήν ακριβώς την παρά φύση μετάλλαξη του στήθους προσπάθησα να σατιρίσω. Των γυναικών αλλά και των “ανδρών” πλέον…
Ακόμα δεν ακούγεται τίποτα. Θα δείξει…
Φίλε Ηρόδοτε,
Τώρα μάλιστα! Τώρα μιλάμε! Ξέρεις τι θα πει να έχει έξω θερμοκρασίες υπό το μηδέν και μέσα να μην μπορείς ν´ ανάψεις θέρμανση (ενεργειακή κρίση σου λένε, πόλεμος στην Ερυθρά Θάλασσα σου λένε) και να παρακαλάς για μια θερμοφόρα ανέξοδη, να ζεστάνεις λίγο τα χέρια σου! και ξαφνικά αντί μια invitation δυο και οι δυο γίνονται πολλές «σ´ όλες τις ποικιλίες , στήθη για διαγωνισμούς και για τις παραλίες».
Σε ρωτώ αν ήξερες τη θέση μου πριν γράψεις αυτούς τους στίχους;
Φίλε Ντίνο, ξέρω πάρα πολύ τι σημαίνει να έχει θερμοκρασία μείον σαράντα και τα χέρια σου να έχουν γίνει… παγωτά! Την ώρα που ζητάς απεγνωσμένα μια σόμπα, μια θερμοφόρα ή μια εναλλακτική μέθοδο θέρμανσης…, τότε ξαφνικά έρχεται στο μυαλό του ποιητή η εικόνα της “νταλίκας” που μέσα στους πάγους ατρόμητη και επιβλητική, σου άνοιγε τον δρόμο ώστε να ζήσεις στιγμές από την ταινία “Saturday’s night fever” στα παλάτια των αυτοκρατόρων!
Και εδώ πράγματι, γράφοντας “Τα στήθη…!” σκεφτόμουν τον φίλο μου τον Ντίνο που έσβηνε την πείνα του με μια θερμαντική φασολάδα…👍
Την θέση σου είχα στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι πόσες φορές είχες ξεχάσει την κάρτα της τράπεζας στο ΑΤΜ, στα γραφεία της εταιρείας στο Μαρούσι…! Πού είχες την σκέψη σου, ρωτώ και ξαναρωτώ! Στο παγωμένο Gliwice? Όχι βέβαια!
Πολύ φυσιολογικά όλα αυτά φίλε. Όμως έχω μια απορία.
Τα στήθη ταίζουν και τα μωρά μετά τη γέννα. Οι ομοφυλόφιλοι πως θα τα ταίσουν τα μωρά τα καημένα ;;;
Δημήτρη, τι ισχύει στην Πολωνία; Τα ίδια που θα ισχύουν σύντομα παντού; Ο Θεός να μας φυλάει.
Καλησπέρα. Τώρα βρήκες το αδύνατο σημείο μου. Αδυναμίες είναι αυτές!!!
Θανάση σε καταλαβαίνω. Έχεις κι εσύ κάποιες φυσιολογικές αδυναμίες! Σε συγχωρώ.