Πως νόμιζα πως ζούσαμε σε σύγχρονους καιρούς,

αφού το χρονολόγιο, μου δείχνει άλλ’ αντ’ άλλων,

σε περιόδους είμαστε κακούς, φαρμακερούς,

σε περιόδους δυστυχώς, της αμαθείας μάλλον!

***

Ο κόσμος ταλαντεύεται κι υπάρχει πλήθος λόγων,

τον… συμβουλεύει ο παπάς, ακούει και τον… χότζα,

κινείται μεταξύ γιατρών και λοιμωξιολόγων,

στο τέλος με κουτόχορτο χορταίνει και… κολότζια!

***

Έχασε και το κέφι του, τραγούδια πια δεν λέει,

πάει κι η Τηλλυρκώτισσα, η κότσινη η… αίγια,

ακούει επιστήμονες μα στο φινάλε κλαίει,

διότι φευ, τον μπέρδεψε ο… Μάος που την Πέγεια!

***

Κύριε των Δυνάμεων, Μεσαίωνας και πάλι,

η επιστήμη ρίχτηκε στον λάκκο της αυλής μας,

θα ‘χουμε μάσκες μια ζωή, πάντοτε καρναβάλι,

διότι έτσι θέλησε ο κάθε… Ττοουλής μας!

Ο Παγκυπριώτατος

Επεξηγήσεις (Κυπριακές λέξεις): Κολότζια=κολοκύθια, κότσινη αίγια (η αίγια η κότσινη – Κυπρ. τραγούδι)= η κόκκινη αίγα, Τηλλυρκώτισσα (Κυπρ.τραγούδι του Μιχάλη Βιολάρη)=Τηλλυριώτισσα, Ττουλής= Χριστόδουλος, Χριστοδουλής… Ττοουλής, Μάος που την Πέγεια=Μάγος από την Πέγεια (χωριό της Πάφου)