Ο άνθρωπος περπάτησε, ως λένε, στο φεγγάρι
και σύντομα προτίθεται να πάει και στον Άρη,
να κατακτήσει δηλαδή αστέρες κι αστερίσκους
μήπως και πιει κι ένα… καφέ, σε ιπταμένους δίσκους!
***
Να εξετάσει εκτενώς και πού αλλού υπάρχουν,
όντα που σφάζουν, σφάζονται, σαν και αυτόν για ν’ άρχουν,
αν έχουν ήπαρ και νεφρά, καρδιά, χολή και σπλήνα
και αν… αναπαράγονται σε μήτρα ή… σωλήνα!
***
Ίσως να φτάσει πιο ψηλά ο άνθρωπος στο μέλλον,
στην Πύλη του Παράδεισου, στο τόπο των Αγγέλων
και να ρωτήσει σοβαρά τον φύλακα στην πόρτα,
«η κότα έκανε τ’ αυγό ή το αυγό την κότα;»…!
***
Ένεκα της σοφίας του – που φευ, δεν έχει μέτρο –
θα πει στον κλειδοκράτορα, τον Άγιο τον Πέτρο,
να μπει μέσα στην… κόλαση με τους πολλούς διαβόλους,
να ψάξει χωρομετρικά αν μας χωράει όλους!
Ο Παγκυπριώτατος
Καλημέρα, πάντα η αναζήτηση ως προς το άγνωστο, όποιο και να είναι αυτό, μας εξιτάρει, ο άνθρωπος έχει γενικά μια περιέργεια να τα μάθει και να τα ανακαλύψει όλα, αυτό είναι και καλό και κακό όμως, διότι καλές οι ανακαλύψεις αλλά πολλές φορές ερχόμαστε μπροστά σε εκπλήξεις που δεν μας αρέσουν καθόλου όταν σκαλίζουμε πράγματα ή χώνουμε την μύτη μας εκεί που δεν μας… σπέρνουν!!! Η αναζήτηση γενικώς πάντα θα υπάρχει. Βέβαια μόνο στον “άλλον κόσμο” δεν θα θέλαμε να πάμε, ο φόβος είναι μεγάλος εκεί, αλλά παλι ως περίεργο ον ο άνθρωπος θα ήθελε να ξέρει και τι υπάρχει από την άλλη μεριά, δηλαδή μεταθάνατον, γιατί στο φεγγάρι πήγαμε, το εξερευνίσαμε και εκεί όπως είπατε στο ωραιότατο ποίημά σας κύριε Ηρόδοτε!!! Δεν αφήσαμε και τίποτα το να μην το πειράξουμε…
Καλές διακοπές με υγεία σας εύχομαι, φιλιά στην κυρία Βάσω!!!
Είν’ η ζωή μια φυλακή
Και γύρω γύρω τοίχοι
Είναι του πόνου η μουσική
Της μοναξιάς οι στίχοι
Ξενύχτησα στην πόρτα σου και σιγοτραγουδώ
Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ.
Καλημέρα. Η αναζήτηση του ανθρώπου για το άγνωστο συνεχίζεται και θα συνεχιζεται εσαεί, όπως και αυτή της ψυχής. Πάντως ο τελευταίος στίχος κάνει κάτι από τοπογραφικό!!!
Κι όμως εμείς οι γήινοι καταφεύγουμε στα υπερφυσικά και εξωγήινα για να ακουμπήσουμε οτιδήποτε δεν ευσταθεί στη γη. Άρα φτιάχνουμε μια νοητή παράνοια και ζούμε σε εικονική πραγματικότητα το επιθυμητό. Άρα και καφεδάκι και γνωριμία με όντα που έχουν σπλήνα, συκώτι κλπ μπορείς να βρεις. Όπως πάντα Ηροδοτε μου συνταιριάζει όμορφα τις εικόνες με το χιούμορ.
Μπράβοοοοο!
Γειά σου Μαίρη,
Δεν είδα την “αντίδραση” σου στο “Νυχτολούλουδο…!”
Είσαι απίθανος! Να είσαι πάντα καλά.
Χαίρε Γιώργο!
Νομίζω ότι βρήκα τον τίτλο της νέας ποιητικής συλλογής σου: “Τα Μεταφυσικά”. Συνέχισε να γράφεις για τις άλλες πτυχές του άλλου κόσμου και με βλέπω σε παρουσίαση ακόμα και με μάσκα! Αυτό πάντως το χωρομετρικό της Κόλασης στο τέλος, μάλλον από τη μεταφυσική τοπογραφία προέρχεται, κατ’ επιλογή μάθημα στο τελευταίο εξάμηνο…
Εκεί μας βλέπω Νίκο! Θα χωρέσουμε άραγε;
Κάτι πάει να μοιάσει με την “Ζωή μετά” του Αρκά!
Μάλλον στο ΕΜΠ προέβλεπαν ότι θα ερχόταν η σημερινή κατάσταση. Μπορεί και κάποιοι να την καθοδήγησαν ως εδώ. Αλλά την κόλαση δεν την γλυτώνουμε. Είναι βέβαιο ότι θα μας χωρέσει όλους;
Μήπως βάλουμε… μέσο να μείνουμε απ’έξω.