200. Ένα χάος παραπάνω…!
Για αξίες μην μιλάτε στους καιρούς τους τωρινούς, δεν θωρείτε ποιοι και πόσοι στον μακάριο μας τόπο συνεχώς αναρριχώνται, δίχως γνώσεις,
Για αξίες μην μιλάτε στους καιρούς τους τωρινούς, δεν θωρείτε ποιοι και πόσοι στον μακάριο μας τόπο συνεχώς αναρριχώνται, δίχως γνώσεις,
Βάζουμε πάλι τις μπογιές, τις μάσκες, τα καπέλα, αφού ξανά λικνίζεται η Λεμεσός στην τρέλα, ξεχνούμε… κορονοϊούς, γιατρούς και φαρμακεία και
Όλα ήταν άσπρα σαν σου ‘δωσα ρόδα, μα μου ‘πες πως τ’ άστρα δεν είναι στη μόδα και ότι πως πλέον
Όλες οι χαρές στην Κίνα! Νέον Έτος ανατέλλει κι οι απανταχού Κινέζοι, θα τιμήσουν το κουνέλι, που πιστεύουν ότι φέρνει γούρι, τύχη
Ακόμα δεν χειμώνιασε, πολλές βροχές δεν έχει αλλά μου λεν’ οι ειδικοί πως κάπου… πέρα βρέχει, ώστε να μην σκοτίζομαι και θα
Ο μήνας έχει, ευτυχώς, εφτά και όχι πέντε, γιορτάζουν όλ’ οι Γιάννηδες και οι... σαρανταπέντε, γι’ αυτό κι εγώ έχω κλειστεί
Εν μέσω Θείων εορτών, πολλών και διαφόρων φίλε μου πρέπει να τηρείς το έθιμο των δώρων, και σαν Μέγας Βασίλειος από την
Ενώ παπάδες δέονται υπέρ ζωής ελαίου, εμείς απλώς δεόμεθα υπέρ του πετρελαίου, διότι οι Σεΐχηδες και οι Σουλτάνοι όλοι, μαζί τους
Πάλι θα βγουν απ’ τα μπουφέ οι ασημένιοι δίσκοι, τα ακριβά σερβίτσια μας, οι μπύρες, τα ουΐσκυ κι ενώ πάνω στα κάρβουνα
Ξεχασμένες αγάπες, στο κλειστό μου συρτάρι, εκεί που ‘χω φυλάξει τον μισό εαυτό μου, μια καρδιά, ένα βέλος, μια σκιά, το
Στην εποχή της κρίσεως και της ανωμαλίας ως και το ρύζι έγινε τροφή πολυτελείας, διότι το παρέσυραν οι… ειδικοί στα ύψη
Πάντα για ‘σένα νοιάζομαι, για ‘σένα ζω κι ελπίζω, για ‘σένα στις Αλύτρωτες Πατρίδες σεργιανίζω, μαζί σου θέλω να περνώ τις
Εις τ’ αυτιά μου έχουν φτάσει οι πληροφορίες ήδη, πως οι Κούρδοι θα αρχίσουν όπου να ‘ναι… τουφεκίδι, και θα στρέψουν
Μπήκε για καλά Σεπτέμβρης κι εγώ ο ποιητής θυμήθηκα πως κάποτε υπήρξα μαθητής, με μια… βαλίτσα ξύλινη και ένα – δυο βιβλία…,
Όταν στη ζέστη πίνετε τις μπύρες σας τις κρύες, πείτε το «χρόνια σας πολλά» στις φίλτατες Μαρίες και δώστε τους ένα