Προόδευσε ο κόσμος μας, το πήρατε χαμπάρι; Και μάλιστα επέταξε στυλό και δεφτεράκια, κανένας πλέον δεν κρατά χαρτί και καλαμάρι μα μόνον

Βρήκα ξάφνου Θεέ μου, στην παλιά κασετίνα, τσακμακόπετρες που ‘χαν από χρόνια ξεμείνει και μι’ αμπούλα μαζί τους άδεια δίχως βενζίνα, για

Αλήθεια πως τον έπιασε τον άνθρωπο πρεμούρα και θέλει οπωσδήποτε αλλού να κατοικήσει, αφού στη γη δεν πρόλαβε ούτε με την μεζούρα

Δεν ζούμε στον Μεσαίωνα, το έχω ξαναγράψει, ο άνθρωπος προόδευσε και είναι φως φανάρι, ότι αν δεν συναχωθεί και πως αν δεν…

Το θυμάμαι ακόμα το παιδάκι στο δρόμο, μια ψυχή που με είχε για καιρό συγκλονίσει στη βροχή καθισμένο, βουτηγμένο στον τρόμο, ένα

Εις τα ύδατα της Κύπρου τα γαλάζια και τα κρύα, οι ψαράδες καταγγέλλουν ότι είδαν καρχαρία, φρικαλέο και ογκώδη με τα δόντια

Ένας Τούρκος απεφάνθη βάσει νέων μελετών ότι οι Κυπραίοι είναι συγγενείς Ασιατών, δηλαδή από την Πάφο μέχρι και της Λευκωσίας καταγόμαστε εν

Στο συρτάρι κλεισμένο τον κοιτώ σαστισμένος ένα φάκελο που ‘χε την ζωή μου ταράξει, που θυμάμαι πως ήταν από κάπου σταλμένος με

Με "ζήτω" κι άλλες ιαχές και τυμπανοκρουσία, ας βροντήξουν επιτέλους τα κανόνια τα μεγάλα, να τιμήσουνε της Κύπρου την Ανεξαρτησία, ο Μουττάς

Ω, μη γένοιτο σου τύχει στην Τουρκία και βρεθείς, πλήξη θα σε κυριεύσει, μήπως δε και βαρεθείς,  δηλαδή στους μαχαλάδες κάθε Τούρκος