Με το χαρτί στο χέρι μου κι ένα μολύβι μόνο, χωρίς μιλιά, χωρίς λαλιά μπορώ και ξεσπαθώνω, πάντα με εύστροφες… στροφές

Προχωρούν οι συμμαχίες, είναι μια ρουτίνα πλέον, εις την εποχή του κέρδους και του χρήματος εν γένει, συμμαχούν σχολές αρρένων με

Τρέξτε εξ όλων των οδών κι εξ όλων των παρόδων, κι ελάτε εις την Λεμεσό αγαπημένοι φίλοι, μη φείδεσθε του χρόνου

Ο Παντοκράτορας Θεός στην απαρχή των χρόνων, σαν έφτιαχνε τον πίθηκο, το φίδι και τον όνον, τον μύρμηγκα, το πρόβατο, τον

Έρχεται γιορτή μεγάλη, δεκατέσσερις Σεπτέμβρη κι ορισμένοι που ευλόγως δεν γιορτάζουν τον Δεκέμβρη που 'ναι των γιορτών ο μήνας, με ευχές,

Το ψάρι όπως ξέρετε, βρωμάει απ’ το κεφάλι, γι’ αυτό κι εγώ παρατηρώ του τόπου μας το χάλι και κρίνω ότι

Δύσκολους δρόμους έχω εμπρός μου, πούσι κι ομίχλη κρύβουν το φως μου, στενά δρομάκια κι ούτε φανάρι, θαμπά τ’ αστέρια και

Ας κάνουμε για χάρη μας ακόμα μια θυσία κι ελάτε να το ρίξουμε εις την ποδηλασία, τώρα που τ’ αυτοκίνητα έχουνε…

Αναφέρομαι σε σένα, με το μαγικό σου χέρι, με τη μάσκα και την μπλούζα και το κοφτερό νυστέρι, που μου έκανες

Ως κι οι γλάστρες ξεραθήκαν, έχει μαραθεί κι ο δυόσμος, το νερό πλέον σπανίζει και αγανακτεί ο κόσμος, που κοιτάζει μήπως

Πέρασε το Θείον Πάσχα, σίγησαν τα βαρελότα, αναστήθηκε ο Χριστός μας κι είναι όλα όπως πρώτα, έσβησαν και τα τρικέρια και

Τα μίση δεν αφήνουμε και τα παλιά μας πάθη και πώς να δώσουμε ευχές απ’ της καρδιάς τα βάθη, με ένα

Μες τις τόσες τις ακρίβειες του καιρού του τωρινού μας, αύξηση παρατηρείται στην τιμή του βοδινού μας, αφού φύτρωσαν στα βόδια

Εμπρός ρε μάγκα καφετζή, σκέψου λοιπόν και πες μου γιατί δεν με εμπνέει πια ο μέτριος καφές μου, αυτόν που μου

Χαιρετώ των Αιγυπτίων το αντικαπνιστικό τους κράτος, -μην το μάθουν ο Καρέλιας, η Σεκάπ κι ο Παπαστράτος- μία χώρα που θαυμάζω

Κοιτάξετε τα σοβαρά  κι αφήστε τ’ αστεία, και εφορμήστε σήμερα στα ζαχαροπλαστεία, εκεί, που όταν η ζωή είν’ άνοστη και άχαρη,

Εγώ είμ’ ο Καλύτερος, δεν είμαι σαν τους άλλους, που σε καιρούς παράξενους, μέσα σε κύκλους φαύλους, σε κόσμους γκρίζους και

Ξημέρωσαν Χριστούγεννα, τι ευτυχής ημέρα, αυτοί που δεν μου έλεγαν ποτέ τους «καλημέρα» και μ’ έβλεπαν πραγματικά με το μισό τους

Πανηγυρίστε καπνιστές κι ανάψετε τσιγάρο, εσείς που αντί άνθρωπο, θυμίζετε… φουγάρο, αφού ανακοινώθηκε και επισήμως ότι, οι Έλληνες οι καπνιστές είναι

Εάν ήθελα να ζήσω πιο καλά σ’ αυτόν τον βίον, δίχως μπράβο και επαίνους, δίχως άγχος για βραβείον, δεν θα σας

Μαύρα από τον Λίβανο μας έρχονται χαμπάρια, Έθνη και κράτη έγιναν όλα μαλλιά κουβάρια, το αίμα όμως ως γνωστόν, ακατασχέτως ρέει

Συγγράφω όπως ξέρετε, σε όλον μου τον βίον, μα ούτε φέτος μου ‘δωσαν του Νόμπελ το βραβείον, διότι προτιμήθηκε γυναίκα συγγραφέας,

Ζητωκραυγάστε φίλοι μου, μετά πολλών επαίνων, υπέρ της Ναυτιλίας μας και των Ναυτιλομένων, υπέρ αυτών που στη ζωή, όλη τη γη

Τις πονηρές τις σκέψεις μου στη φυλακή τις κλείνω, σαν τα ελεύθερα πουλιά να φύγουν δεν αφήνω, τις τιθασεύω, τις κρατώ,

Ας με καλέσουν πάραυτα κι εμένα στα κανάλια, να περιγράψω και εγώ της χώρας μας τα χάλια, να βγω εις τα

Γράφω που γράφω εύστροφη και ποίηση δεινή, γιατί δεν μπήκαν στις στροφές και οι… μαϊντανοί, γιατί ποτέ δεν έπαιξαν ρόλο εις

Δοξάστε την Πατρίδα μας όλοι μικροί, μεγάλοι, που φίλοι και αντίπαλοι θα ξανασμίξουν πάλι, προς άκραν… αγαλλίαση των αθλουμένων παίδων που

Ήταν ισχυρός της προίκας ο θεσμός εις την Ελλάδα κι αν ισχνή γυναίκα ήταν ή παχιά σαν αγελάδα, προικοσύμφωνο ζητούσες πριν

Φούντωσε το καλοκαίρι και σκαρφάλωσε η ζέστη και τα σμήνη των Κυπρίων ίπτανται για Βουδαπέστη, για την Πράγα, για τις Άλπεις,

Κύριοι επιστήμονες που ‘χετε γράψει τόσα, γιατί δεν εντρυφήσατε πιο εκτενώς στην γλώσσα, αυτήν που κάθε άνθρωπος και ερπετόν ακόμα, την

Ξημέρωσε των εκλογών η ευτυχής ημέρα κι όπου κι αν κάτσω κι αν σταθώ, μου λένε καλημέρα,

Η επιστήμη ως γνωστόν μας έδωσε ελπίδες κι οι άφρονες θα γίνονταν στο μέλλον γνωστικοί, αφού θα διορθώνονταν και των μυαλών

Τι τυχεροί που είσαστε εσείς οι φαλακροί που κόψατε ή χάσατε εκείνο το μακρύ... κατάξανθο, κατάμαυρο ή κατσαρό μαλλί σας και

Μαζί με όλους τους φτωχούς, πλουσίους και μεσαίους, φώναξε με τον γράφοντα «ουαί στους Φαρισαίους!» κι αν ξέρεις αριθμητική κάτσε να

Στα ιδανικά του Έθνους όσοι έμειναν πιστοί, βγάζουνε φωνή μεγάλη, αγωνίας ν’ ακουστεί, από τον μικρό μας τόπο, εις της θάλασσας

Εγώ το παραδέχομαι, σεβάστηκαν τους χοίρους, γι’ αυτό και δεν τους έπιασαν τα Μεχμετζίκ… ομήρους, που πλήρως... ανθρωπιστικά με τους συνήθεις

Πριν οι κόκορες λαλήσουν, πριν ροδίσει η αυγή και στις γειτονιές της χώρας θα επικρατεί σιγή, όταν όλοι θα ‘ναι… τέζα

Την  κυνηγώ τόσο καιρό μήπως την αποκτήσω, βάζω και τέχνη μπόλικη και κάνω τον... καμπόσο, κάποιοι μου δίνουν συμβουλές για να

Της πόλης συνταράχθηκαν τα πλάτη και τα μήκη και σημαιοστολίστηκε όλ’ η Θεσσαλονίκη, ο Δήμαρχος, οι σύμβουλοι

Ας ακουστούν μελωδικοί της μουσικής οι φθόγγοι, ν’ αντιβουήξουν τα βουνά,

Για την αγάπη μόνο...! Της έλεγα στο κινητό το πόσο την λατρεύω, πως μόνο την γυναίκα μου με πάθος αγαπώ κι’

(ή αλλιώς "Με μια θερμάστρα...!) Αυτός ο μήνας τέλειωσε και σε δυο – τρεις ημέρες θα μπει ο Φεβρουάριος να έρθουν

Ήτανε λάθος που ‘παψα να γράφω για αστέρια και έγραφα ανούσιους περί ανέμων στίχους, ήτανε λάθος, μα ξανά παίρνω στυλό στα

Διάγω τούτη τη ζωή με συντροφιά τους στίχους, μα φαίνεται βαρέθηκα και... κουτουλώ τους τοίχους, γι’ αυτό αντί να στιχουργώ για

Φίλοι μου χρόνια σας πολλά για το καινούργιο έτος, όπως και πέρσι ακριβώς, τα ίδια και φέτος κι αν δείτε μες

Τι κι αν ψάλλει ο κόσμος όλος… «εν ανθρώποις ευδοκία», μα επικρατεί το χάος, η ψευτιά και η κακία, τι κι

Πανηγυρίστε φίλοι μου, χαρείτε, ευτυχείτε κι αν βγάλατε τα μάτια σας να μην ανησυχείτε, αφού… στραβοί δεν πρόκειται να πάμε στα…

Είναι έτοιμα τα πάντα για ν’ αρχίσουν επαφές, ναργιλές αλλά και τάβλι, το λουκούμι κι ο καφές, χόσκελτιν Ταγίπ εφέντη, μπουγιουρούμ

Αντί να κάθεσαι εδώ με χέρια σταυρωμένα, στα Έθνη πήγαινε που λεν’ πως είναι… Ηνωμένα, εκεί που φευ, επιμελώς κρύβουνε τα

Από παντού ακούγονται δυσάρεστες ειδήσεις, οι χώρες της ανατολής όπως κι αυτές της δύσης χαλούν τις όποιες γέφυρες για ένωση αλλήλων,

🤣ΕΠΕΙΔΗ Η ΖΩΗ ΘΕΛΕΙ ΧΙΟΥΜΟΡ!🤣 Πήγα με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας στην Κίνα. Τα είδα και τα έγραψα όλα. Σας τα

Με σάλτσα και με αναρή…! Συμφώνως των επιταγών των ημερολογίων, υπάρχουν πάμπολλες γιορτές οσίων και αγίων, αλλά καθιερώθηκαν και διεθνείς ημέρες

Θαυμάζω οπωσδήποτε τους Αμερικανούς που άπλωσαν τα… χέρια τους μέχρι τους ουρανούς και με την εξυπνάδα τους αλλά και με το

Έσφαλε ο Γαλιλαίος λέγοντας… «η γη κινείται», διότι ξέχασε να πει και... «η Λεμεσός δονείται», αφού κόσμος αμέτρητος στον κήπο της

Στην Κύπρο που Ελληνική υπήρξε απ’ αιώνων, τρεις μεραρχίες γκάρισαν αλαλαζόντων  όνων και πριν γνωσθεί ποιος έβγαλε την πιο ψηλή κορώνα,

  Τι κι αν Αιδεσιμότατε, φοράς Σταυρούς και ράσα και φευ, τον Λόγο του Θεού έχεις ως μόνη έννοια σου, μα

Όλα τσιμέντο γίνονται στης Λεμεσού την πόλη, χαλούν και κτίζουν συνεχώς οι συμπολίτες όλοι κι αντί να βλέπεις γεωργούς, βλέπεις μονάχα

Νέα φορτία έρχονται εκ των γειτόνων, ήδη βενζίνη και πετρέλαιο και πλείστα άλλα είδη, θαλασσινά και όσπρια, δεν ξέρω πόσοι τόνοι

Ένεκα της ανομβρίας και της ξηρασίας όλης, βγήκαν για… σεργιάνι φίδια στα χωριά μας και στις πόλεις, κάτι έχιδνες και φίνες

Με κάλεσαν σε βάφτιση προσφάτως στην Αθήνα κι’ όλα κυλούσαν ήρεμα κι’ εγώ περνούσα… φίνα, ενώ ο μπέμπης κοίταζε τον κόσμο

Πάνω στον Σταυρό σε έχουν, εν τω μέσω των ληστών, όπως τότε που Σταυρώσαν τον Θεάνθρωπο Χριστόν, όπως τότε, που Εκείνος

Δεν μ’ εμπνέει πλέον φίλοι, ένας μερακλής καφές, παρά μόνον τελευταία οι κεφάλες οι σοφές, οι κεφάλες οι μεγάλες, οι τρανές

Είναι όλα άνω - κάτω, ασαφή και μπερδεμένα, μπερδευτήκανε τα πάντα, τα δικά μας με τα ξένα, αχταρμάς και φύρδην –

Για αξίες μην μιλάτε στους καιρούς τους τωρινούς, δεν θωρείτε ποιοι και πόσοι στον μακάριο μας τόπο συνεχώς αναρριχώνται, δίχως γνώσεις,

Βάζουμε πάλι τις μπογιές, τις μάσκες, τα καπέλα, αφού ξανά λικνίζεται η Λεμεσός στην τρέλα, ξεχνούμε… κορονοϊούς, γιατρούς και φαρμακεία και

Όλα ήταν άσπρα σαν σου ‘δωσα ρόδα, μα μου ‘πες πως τ’ άστρα δεν είναι στη μόδα και ότι πως πλέον

Όλες οι χαρές στην Κίνα! Νέον Έτος ανατέλλει κι οι απανταχού Κινέζοι, θα τιμήσουν το κουνέλι, που πιστεύουν ότι φέρνει γούρι,

Ακόμα δεν χειμώνιασε, πολλές βροχές δεν έχει αλλά μου λεν’ οι ειδικοί πως κάπου… πέρα βρέχει, ώστε να μην σκοτίζομαι και

Ο μήνας έχει, ευτυχώς, εφτά και όχι πέντε, γιορτάζουν όλ’ οι Γιάννηδες και οι... σαρανταπέντε, γι’ αυτό κι εγώ έχω κλειστεί

Εν μέσω Θείων εορτών, πολλών και διαφόρων φίλε μου πρέπει να τηρείς το έθιμο των δώρων, και σαν Μέγας Βασίλειος από

Ενώ παπάδες δέονται υπέρ ζωής ελαίου, εμείς απλώς δεόμεθα υπέρ του πετρελαίου, διότι οι Σεΐχηδες και οι Σουλτάνοι όλοι, μαζί τους

Πάλι θα βγουν απ’ τα μπουφέ οι ασημένιοι δίσκοι, τα ακριβά σερβίτσια μας, οι μπύρες, τα ουΐσκυ κι ενώ πάνω στα

Ξεχασμένες αγάπες, στο κλειστό μου συρτάρι, εκεί που ‘χω φυλάξει τον μισό εαυτό μου,  μια καρδιά, ένα βέλος, μια σκιά, το

Στην εποχή της κρίσεως και της ανωμαλίας ως και το ρύζι έγινε τροφή πολυτελείας, διότι το παρέσυραν οι… ειδικοί στα ύψη

Πάντα για ‘σένα νοιάζομαι, για ‘σένα ζω κι ελπίζω, για ‘σένα στις Αλύτρωτες Πατρίδες σεργιανίζω, μαζί σου θέλω να περνώ τις

Εις τ’ αυτιά μου έχουν φτάσει οι πληροφορίες ήδη, πως οι Κούρδοι θα αρχίσουν όπου να ‘ναι… τουφεκίδι, και θα στρέψουν

Μπήκε για καλά Σεπτέμβρης κι εγώ ο ποιητής θυμήθηκα πως κάποτε υπήρξα μαθητής, με μια… βαλίτσα ξύλινη και ένα – δυο

Όταν στη ζέστη πίνετε τις μπύρες σας τις κρύες, πείτε το «χρόνια σας πολλά» στις φίλτατες Μαρίες και δώστε τους ένα

Στο φόρτε τους ευρίσκονται οι τελετές των γάμων και οργασμός επικρατεί στις τάξεις των αγάμων, που δίχως να σχετίζομαι, απλώς σας

Βαρβάτοι επιστήμονες και τεχνικοί στη NASA, δεν έχουν για τα γήινα προβλήματά μας έννοια, δεν ασχολούνται σήμερα με την κοιλιά, την

Είναι διαπιστωμένο κι είναι φως φανάρι πλέον, ότι θα ανέβουν κι άλλο οι τιμές των πετρελαίων βάσει δε εγκύρων κύκλων Αραπάδων

Εορτάζουμε δεόντως την ημέρα της μητέρας, μα ξεχνιέται εκουσίως ο ταλαίπωρος πατέρας και προσφέρουμε λουλούδια στην μητέρα με αγάπη, στην μαμά

Μέχρι κι εμείς οι αδαείς το πήραμε χαμπάρι, πως έλλειψη παγκόσμια υπάρχει στο σιτάρι, αφού κι ο Τάδε υπουργός προχθές σε

Το βλέπουν καθημερινά μεγάλοι και μικροί, πως η γλυκιά μας ζάχαρη καθίσταται… πικρή, με επακόλουθον λοιπόν, αυτοί που την πληρώνουν, πικρία

*Φωτογραφία στον Πλανήτη Άρη, που τραβήχτηκε από το διαστημικό σκάφος Curiosity* ------------------ Οι σοφοί οι αστρονόμοι που εργάζονται στις ΗΠΑ, ανακάλυψαν

Τα συμβαίνοντα στον κόσμο, όπως είναι φυσικό, με κυρίαρχο το θέμα το Ουκρανο - Ρωσικό, προκαλούν ανησυχία διεθνή πάρα πολλή που

Ώστε αύριο αρχίζει εβδομάδα του Θωμά, που… σεμνά ποικιλοτρόπως, ο καθένας μας τιμά, δηλαδή μετά τις μέρες προσευχών και νηστειών, επιστρέφουμε

Χριστός Ανέστη φίλοι μου, ο Άδης κατελύθη κι ο γρίφος του Κυπριακού ακόμα δεν ελύθη, με δικαστές και σταυρωτές σ’ όλης

Μία διεθνής ομάδα αστρονόμων ικανών, που θωρεί μόνον επάνω στον χαώδη ουρανόν, μ’ αποδεδειγμένες γνώσεις και αντίληψη οξεία ανακάλυψε προσφάτως ένα

Δεν ξέρω αν εμάθετε τα νέα τα καινούργια, εκτός από τα έλαια ακρίβυναν τ’ αγγούρια γι’ αυτό και ο φτωχόκοσμος με

Όλα έχουν ακριβύνει, τα σπουδαία μας τα είδη, η βενζίνη και το λάδι, μπρόκολο και κουνουπίδι κι άρχισε ο κόσμος όλος

Μαζί με τη Σαρακοστή, αρχίζει κι η νηστεία μα έχουν απαγορευτεί και φέτος τα αστεία κι η Λεμεσός που δεν ξεχνά

Κάτσε άνθρωπε στη γη σου, τι ζητάς στον ουρανό, ποια δουλειά έχεις στο χάος και μας κάμνεις τον τρανό; *** Αν

Κοιτώ διαστημόπλοια, θωρώ τους δορυφόρους, που κατακλύζουν στα ψηλά τους ουρανίους χώρους, εισβάλλοντας ακάθεκτα σε κόσμους αοράτους και αστροναύτες ικανούς που

Γιορτή μεγάλη αύριο «χαίρει η φύση όλη», γεννιέται ο Θεάνθρωπος «εν Βηθλεέμ τη πόλει», και αν δεν έχει σύννεφα κι αν

Παλαιά, όταν κοιτούσα φίλε μου τους ουρανούς, έβλεπα πουλιά, σπουργίτες, αετούς και γερανούς, χελιδόνια, καρακάξες, αηδόνια, πελαργούς, και κανένα παπαγάλο, δίχως

  Αν και διαχρονικά, ξέρει καλά να κλέφτει, ο Τούρκος βλέπει δυστυχής την λίρα του να πέφτει κι ο Ερντογάν αχάμπαρος,

Η ανθρωπότης σώθηκε, το έγραψε ο τύπος το μάθαμε περιχαρείς ή μας εμπαίζουν μήπως; Αμερικάνοι ιατροί με πείρα και με κύρος,

Ως έξυπνος λοιπόν λαός σε προηγμένη χώρα θ’ αλλάξουμε τρόπο ζωής, αλλάζοντας την ώρα, να μεγαλώσουν πιο πολύ του ύπνου μας